சதயம்

 

நாடும் வீடும்

நலம் பெற வேண்டும்

பகையும் பிணியும்

தொலைந்திட வேண்டும்..

***

இன்று

சித்திரை சதயம்

புதன்கிழமை

அப்பர் ஸ்வாமிகள் குருபூஜை

நங்கடம்பனைப் பெற்றவள் பங்கினன்

தென்கடம்பைத் திருக்கரக் கோயிலான்

தங்கடன் அடியனைத் தாங்குதல்

என்கடன் பணி செய்து கிடப்பதே..

- என்று சமுதாயச் சிந்தையுடன் பணியுடன் வாழ்ந்தவர் திருநாவுக்கரசர்..

அப்பர் என்று ஞானசம்பந்தப் பெருமானால் அழைக்கப்பட்டவர்..

திருநாவுக்கரசு ஸ்வாமிகள் அருளிச்செய்த திருப்பதிகங்கள் நான்காயிரத்து தொள்ளாயிரம் (4900).. 

இவற்றில் நமக்குக் கிடைத்திருப்பவை முன்னூற்று பன்னிரண்டு மட்டுமே..

இவை - சைவத் திருமுறைகளுள் நான்கு ஐந்து ஆறாம் திருமுறைகளாகத் திகழ்கின்றன..

தாண்டகம் எனும் அமைப்பில் அவர் பாடியருளி -  நமக்குக் கிடைத்திருப்பவை தொண்ணூற்று ஒன்பது

திருத்தாண்டகங்கள்..

அவற்றிலிருந்து சில திருப்பாடல்கள்...

அரியானை அந்தணர்தஞ் சிந்தை யானை

 அருமறையி னகத்தானை அணுவை யார்க்குந்

தெரியாத தத்துவனைத் தேனைப் பாலைத்

 திகழொளியைத் தேவர்கள்தங் கோனை மற்றைக்

கரியானை நான்முகனைக் கனலைக் காற்றைக்

 கனைகடலைக் குலவரையைக் கலந்து நின்ற

பெரியானைப் பெரும்பற்றப் புலியூ ரானைப்

 பேசாத நாளெல்லாம் பிறவா நாளே.  6/1/1  

எல்லாஞ் சிவனென்ன நின்றாய் போற்றி

எரிசுடராய் நின்ற இறைவா போற்றி

கொல்லார் மழுவாட் படையாய் போற்றி 

கொல்லுங் கூற்றொன்றை உதைத்தாய் போற்றி

கல்லாதார் காட்சிக் கரியாய் போற்றி

கற்றா ரிடும்பை களைவாய் போற்றி

வில்லால் வியனரணம் எய்தாய் போற்றி

வீரட்டங் காதல் விமலா போற்றி.  6/5/1 

வாயானை மனத்தானை மனத்துள் நின்ற 

கருத்தானைக் கருத்தறிந்து முடிப்பான் தன்னைத்

தூயானைத் தூவெள்ளை ஏற்றான் தன்னைச்

சுடர்த்திங்கட் சடையானைத் தொடர்ந்து நின்றென்

தாயானைத் தவமாய தன்மை யானைத்

தலையாய தேவாதி தேவர்க்கு என்றும்

சேயானைத் தென்கூடல் திருஆ லவாய்ச் 

சிவனடியே சிந்திக்கப் பெற்றேன் நானே. 6/19/ 8 

தூண்டு சுடரனைய சோதி கண்டாய்

தொல்லமரர் சூளா மணிதான் கண்டாய்

காண்டற் கரிய கடவுள் கண்டாய்

கருதுவார்க் காற்ற எளியான் கண்டாய்

வேண்டுவார் வேண்டுவதே ஈவான் கண்டாய்

மெய்ந்நெறி கண்டாய் விரத மெல்லாம்

மாண்ட மனத்தார் மனத்தான் கண்டாய்

மறைக்காட் டுறையும் மணாளன் தானே. 6/23/ 1 

ஒருவனாய் உலகேத்த நின்ற நாளோ

ஓருருவே மூவுருவம் ஆன நாளோ

கருவனாய்க் காலனைமுன் காய்ந்த நாளோ

காமனையுங் கண்ணழலால் விழித்த நாளோ

மருவனாய் மண்ணும்விண்ணுந் தெரித்த நாளோ

மான்மறிக்கை யேந்தியோர் மாதோர் பாகந்

திருவினாள் சேர்வதற்கு முன்னோ பின்னோ

திருவாரூர் கோயிலாக் கொண்ட நாளே.  6/34/1 

ஓசை ஒலியெலாம் ஆனாய் நீயே

உலகுக்கு ஒருவனாய் நின்றாய் நீயே

வாச மலரெலாம் ஆனாய் நீயே

மலையான் மருகனாய் நின்றாய் நீயே

பேசப் பெரிதும் இனியாய் நீயே

பிரானாய் அடியென்மேல் வைத்தாய் நீயே

தேச விளக்கெலாம் ஆனாய் நீயே

திருவையாறு அகலாத செம்பொற் சோதீ.  6/38/1 

நில்லாத நீர்சடைமேல் நிற்பித் தானை

நினையாவென் நெஞ்சை நினைவித் தானைக்

கல்லா தனவெல்லாங் கற்பித் தானைக்

காணா தனவெல்லாங் காட்டி னானைத்

சொல்லா தனவெல்லாஞ் சொல்லி யென்னைத்

தொடர்ந்திங் கடியேனை யாளாக் கொண்டு

பொல்லாவென் நோய்தீர்த்த புனிதன் தன்னைப்

புண்ணியனைப் பூந்துருத்திக் கண்டேன் நானே.  6/43/1 

மூத்தவனாய் உலகுக்கு முந்தி னானே

முறைமையால் எல்லாம் படைக்கின் றானே

ஏத்தவனாய் ஏழலகு மாயி னானே

இன்பனாய்த் துன்பந் களைகி ன்றானே

காத்தவனாய் எல்லாந்தான் காண்கின் றானே

கடுவினையேன் தீவினையைக் கண்டு போகத்

தீர்த்தவனே திருச்சோற்றுத் துறையு ளானே

திகழொளியே சிவனேயுன் னபயம் நானே. 6/44/ 1 

பேரா யிரம்பரவி வானோ ரேத்தும் 

பெம்மானைப் பிரிவிலா அடியார்க் கென்றும்

வாராத செல்வம் வருவிப் பானை

மந்திரமுந் தந்திரமும் மருந்தும் ஆகித்

தீராநோய் தீர்த்தருள வல்லான் தன்னைத்

திரிபுரங்கள் தீயெழத்திண் சிலைகைக் கொண்ட

போரானைப் புள்ளிருக்கு வேளூ ரானைப்

போற்றாதே ஆற்றநாள் போக்கி னேனே.  6/54/8 

செய்யானை வெளியானைக் கரியான் தன்னைத்

திசைமுகனைத் திசையெட்டுஞ் செறிந்தான் தன்னை

ஐயானை நொய்யானைச் சீரி யானை

அணியானைச் சேயானை ஆனஞ் சாடும்

மெய்யானைப் பொய்யாது மில்லான் தன்னை

விடையானைச் சடையானை வெறித்த மான்கொள்

கையானைக் கற்குடியில் விழுமி யானைக்

கற்பகத்தைக் கண்ணாரக் கண்டேன் நானே. 6/60/ 2 

வேற்றாகி விண்ணாகி நின்றாய் போற்றி

மீளாமே ஆளென்னைக் கொண்டாய் போற்றி

ஊற்றாகி உள்ளே ஒளித்தாய் போற்றி

ஓவாத சத்தத்து ஒலியே போற்றி

ஆற்றாகி அங்கே அமர்ந்தாய் போற்றி

ஆறங்கம் நால்வேதம் ஆனாய் போற்றி

காற்றாகி எங்குங் கலந்தாய் போற்றி

கயிலை மலையானே போற்றி போற்றி.  6/55/1..

திருச்சிற்றம்பலம்

திருநாவுக்கரசர்

திருவடிகள் போற்றி

ஓம் நம சிவாய

சிவாய நம ஓம்

**