கனலில் கலந்த கனல் 2

தெய்வத்தின் மார்பில் சூடிய மாலை 

தெருவினிலே விழலாமா..

தெருவினிலே விழுந்தாலும் 

வேறோர் கை தொடலாமா?..

*** 

 1303 - ல் மகாராணி ஸ்ரீமதி பத்மினி கனலுடன் கலந்தாள்..

இன்றளவும் ராஜபுதனத்து மக்கள் ஸ்ரீமதி பத்மினியைக் கற்புக்கரசியாக இதயத்தில் கொண்டு அவரைப் பற்றி எழுதியும் பாடியும் உருகுகின்றனர்..

ஆயினும் -

மகாராணி ஸ்ரீமதி பத்மினியின் தீக்குளிப்பு நடந்த

ஏறத்தாழ இருநூற்று நாற்பது ஆண்டுகளுக்குப் பின்

மாலிக் முகம்மது ஜெயாசி (Malik Muhammad Jayasi) என்னும் சூபி கவிஞர்

ராணி பத்மினியைப் பற்றி மக்கள் பாடும் பாடல்களைக் கேட்கிறார்..

அவருடைய மனம் நெகிழ்கின்றது..

மகாராணி பத்மினியின் வரலாற்றை -

பத்மாவத் - எனும் பெயரில் நெடுங்கவிதையாக -

அவாதி (Awadhi) எனும் மொழியில் 1540 ல் வரைந்தளிக்கின்றார்...

பத்மாவதி எனப்படுகின்ற மகாராணி ஸ்ரீமதி பத்மினியைப் பற்றிய

முழு கவிதைத் தொகுப்பு இது ஒன்று தான் என்றும் சொல்லப்படுகின்றது..

சித்தோர்க் கோட்டையில் நிகழ்ந்த துயரங்களுக்குப் பிறகு
இயல்பு நிலைக்குத் திரும்பிய நாட்டு மக்கள்
கோட்டையின் மேற்குக் கரையில் கோமுகி குளக்கரையில்
மகாராணி ஸ்ரீமதி பத்மினியின் நினைவாக
கோயில் ஒன்றினை அமைத்து போற்றி வழிபட்டனர்..

இன்றும் அந்தக் கோயில் அங்கே உள்ளது..

யுனெஸ்கோ உலக பாரம்பர்ய சின்னங்களுள் ஒன்றாக
சித்தூர்க் கோட்டையை  அறிவித்துள்ளது

கோட்டையிலுள்ள விஜய ஸ்தம்பம்

சித்தோர்கர் கோட்டையும் கோமுகி குளமும்

ராணி பத்மினியின் மாளிகை (புனரமைக்கப்பட்டது)

ராணி ஸ்ரீமதி பத்மினி தீக்குளித்த குண்டம்

அரண்மனையிலிருந்து செல்லும் ரகசிய வழி

1857 ல் வரையப்பட்ட ஓவியம்

சித்தூர் கோட்டையில் அக்னியில் கலந்த -

கற்புக்கரசிகளைக் கொண்டாடும் விதமாக சொல்லப்படும் தகவல் இது -

ஸ்வாமி விவேகானந்தர் காலத்தில் -

ஒரு கடிதத்தை எழுதி அதை மூடியபின்

அதன் மீது 74½ என்று எழுதி விட்டால்

அதனை அனுமதியின்றித் திறப்பவன்

74500 - பெண்களைக் கொன்ற பாவத்திற்கு ஆளாகின்றான்!..

- என்ற நடைமுறை இருந்ததாக விக்கிபீடியா சொல்கின்றது...

வழிபடும் தெய்வமாக ஸ்ரீமதி ராணி பத்மினி

அந்த அளவிற்கு சித்தூர் மகாராணி ஸ்ரீமதி பத்மினிக்கும்

அவருடன் உயிர்த் தியாகம் செய்த பெண்களுக்கும்

அன்றைய சமுதாயம் சிறப்பிடம் அளித்திருக்கின்றது.!..

- என்றால் வேறென்ன சொல்வது!..

சித்தூர் கோட்டையில் நடந்த இந்த தீக்குளிப்பு ஒன்று மட்டும் தானா!...

சரித்திரம் வேறு சில நிகழ்வுகளையும் காட்டுகின்றது..

அவற்றுள் ஒன்று சித்தூர் நிகழ்வுக்கு முந்தையது..

அதுவே ஆதாரங்களின் அடிப்படையில் முதலாவது என்று கருதப்படுகின்றது..

தில்லையையும் ஆஜ்மீரையும் தலைநகராகக் கொண்டு

ஆட்சி செய்தவன் - ப்ருத்விராஜ் சௌகான்!..

இவனுடைய காதலி பேரழகி சம்யுக்தா!..

இவள் கன்னோசி மன்னன் ஜயச்சந்திரனின் மகள்...

ஜயச்சந்திரனுக்கு பிருத்வி ராஜனைப் பிடிக்கவில்லை..

எனவே மகளின் காதலை நிராகரித்து சுயம்வரம் நிச்சயித்தான்..

சுயம்வர மண்டபத்தின் வாசலில் பிருத்வி ராஜனைப் போலொரு

பதுமையை காவலுக்கு வைத்து அவனை அவமதித்தான்..

ஆனால் -

ஜயச்சந்திரனின் கண்களில் மிளகாய்ப் பொடியைத் தூவி விட்டு

தானே பதுமையாக நின்றான் - பிருத்வி ராஜன்..

இந்தச் செய்தி ரகசியமாக சம்யுக்தாவிற்குச் சென்றது...

காதல் சிறகினைக் காற்றினில் விரித்தாள்..

காவலாக நின்ற காதலனின் கழுத்தில் மாலையினை அணிவித்தாள்..

காதல் கிளிகள் குதிரையில் ஏறிப் பறந்தன..

அதிர்ந்து நின்ற ஜயச்சந்திரன் -
மகளின் மாங்கல்யத்தைப் பற்றிய கவலையில்லாமல் -

அன்றே நாள் குறித்தான் மருமகனின் முடிவுக்கு...

அதனால் தான் மாற்றான் முன் மண்டியிட்டு உளவு கூறினான்..
அன்பு மகளின் மங்கலத்தை அரக்கனாகி அழித்தான்..

1191 - ல் பிருத்வி ராஜனுடன் நடத்திய போரில் புறமுதுகிட்டு ஓடினான் -

கோரி முகம்மது.. 

இந்துஸ்தானத்தைக் கைப்பற்றும் வெறி அவனுள் திரும்பவும் மூண்டெழுந்தது..

1193 - 1194 - ல்

ஒரு லட்சத்து இருபதாயிரம் ஆட்களைக் கொண்ட பெரும் படையுடன் கோரி முகம்மது வந்தபோது அவனிடம் மருமகனைக் காட்டிக் கொடுத்தான் -

கன்னோசி மன்னன் ஜயச்சந்திரன்..

ராஜபுதனத்தின் தலைவர்கள்

நூற்றைம்பது பேர் பிருத்வி ராஜனுக்குத் தோள் கொடுத்தபோதும்

ஒதுங்கி நின்று உளவு சொல்லிய ஜயச்சந்திரனால் வீழ்ந்தான் பிருதிவி ராஜன்...

பிருத்வி ராஜனைச் சிறைப் பிடித்த கோரி முகம்மது

பிருத்வி ராஜனின் கண்களைக் குருடாக்கியதுடன்

சித்ரவதைக்கு உள்ளாக்கிக் கொன்றிருக்கின்றான்...

இதனையறிந்த மகாராணி ஸ்ரீமதி சம்யுக்தா 

அரண்மனைப் பெண்களுடன் அக்னியில் கலந்தாள்..

இச்சம்பவம் 1194 ல் நடந்துள்ளது..

மருமகன் என்றும் பாராமல்
காட்டிக் கொடுத்த ஜயச்சந்திரன் மட்டும் நிம்மதியாக வாழ்ந்தானா?..

அவனும் அந்த கோரி முகம்மதுவின் கையாலேயே அழிந்தான்.. 

இதற்குப் பிறகு 1303 ல் மகாராணி ஸ்ரீமதி பத்மினி..

சித்தூர் நிகழ்வுக்குப் பின் - அடுத்த சில மாதங்களில்

ஜெய்சால்மேர் கோட்டையை முற்றுகையிட்டிருக்கின்றான் - அலாவுதீன் கில்ஜி..

ஏழு மாத முற்றுகைக்குப் பின் ஜெய்சால்மேர் கோட்டை வீழ்ந்த நிலையில் அங்கே அக்னியில் கலந்தவர்களளின் எண்ணிக்கை 24,000..

இதன் பிறகு - 1528 மார்ச் மாதம் எட்டாம் நாள்

சித்தூர் கோட்டையில் மன்னன் ராணா சங்காவின் வீழ்ச்சிக்குப் பின் மகாராணி ஸ்ரீமதி கர்ணாவதி  செந்தழலுடன் கலந்தாள்..

இதற்குக் காரணமாக இருந்தவன் குஜராத் பகதூர் ஷா..

சித்தூர் கோட்டையில் நிகழ்ந்த மூன்றாவது நிகழ்வு இது..

செப்டம்பர் 1597 ல் முற்றுகையிடப்பட்டது..

பல மாதங்களாகியும் முடியவில்லை.. சித்தூர் அரசு வீழவில்லை..

இறுதியாக 1568 பிப்ரவரி 22 அன்று பீரங்கிகளால் தாக்கப்பட்டது...

உடைபட்ட கோட்டைக் கதவுகளின் வழியாக உள்ளே சென்று பார்க்கையில்

வீரமகளிர் வெந்தணலுக்குள் வேள்விப் பொருளாகி இருந்தனர்...

இதற்குக் காரணகர்த்தா -

இந்துக்களுடன் மண உறவு கொண்டிருந்த ஜலால் உத் தீன் முகம்மத் அக்பர்..

அந்நியனின் கைகளுக்கு அக்னியே மேல்!.. என்று

தம்மைத் தாமே தீக்குள் இட்டுக் கொண்டதீபங்கள்..

தீக்குள் வீழ்ந்த தாமரைகளைப் பற்றிய

வரலாறு இவ்வளவு தான் என்றில்லை..

கணக்குக்கு வந்தவை இவைதான்..

கைக்கு வராதவை எத்தனை எத்தனையோ!..

ஒரு கொடியில் ஒருமுறைதான்

மலரும் மலரல்லவா...

ஒரு மனதில் ஒருமுறைதான்

வளரும் உறவல்லவா!..

பொற்புடைய மங்கையரின் கற்புநிறை மனதை

காவியமாக்கிய கவியரசரின் காவிய வரிகள் அவை..

அன்றைக்கு மட்டுமல்ல என்றைக்குமே

மாற்றானின் நிழல் கூட - தம் மீது படுவதைத்

தாங்கிக் கொள்ளமுடிவதில்லை பாரதத்தின் மங்கையரால்!..

மங்கல மாலை குங்குமம் யாவும் தந்ததெல்லாம் நீதானே..

மணமகளைத் திருமகளாய் நினைத்ததெல்லாம் நீதானே!..

என் மனதில் உன் மனதை இணைத்ததும் நீதானே..

இறுதிவரைத் துணையிருப்பேன் என்றதும் நீதானே!..

உத்தமப் பெண்களின் நாடி நரம்புகளில் எல்லாம்

ரத்தத்துடன் கலந்து ஓடுவது இந்த எண்ணம் தான்!..

எதை வேண்டுமாயினும் முற்றுகையிடலாம்.. முறியடிக்கலாம்..

இந்த எண்ணத்தை மட்டும் முறியடித்தார் இல்லை!..

நீரில் பூத்த தாமரையாய்ப் பெண்கள்..

எனினும் - கற்பெனும் திண்மையில்

செந்தீக்குள் செந்தாமரையாய்!..

***

இன்றைய பதிவிலும் இணையத்தில் திரட்டப்பட்ட புள்ளி விவரங்கள்..

சில தினங்களுக்கு முன் அன்பின் GMB ஐயா அவர்களுடைய 

கலாச்சாரமா சரித்திரமா - எனும் பதிவின் விளைவு தான் -

கனலில் கலந்த கனல் - எனும் பதிவுகள்...

அங்கே கருத்துரையில் மதிப்புக்குரிய கீதா சாம்பசிவம் அவர்கள்
சித்தூர் கோட்டையைக் கண்டு வந்த தகவல்களைப் பதிவு செய்திருந்தார்கள்..

எனக்கும் அங்கேயெல்லாம் சென்று காணவேண்டும் என்ற ஆவல் உண்டு..

முந்தைய பதிவில்
மதிப்புக்குரிய கோமதி அரசு அவர்கள் ராணி பத்மினியின் வரலாற்றைப் பள்ளியில் படித்த நினைவுகளைப் பதிவு செய்திருந்தார்கள்..

நானும் அப்படியே..
எங்கள் வரலாற்று ஆசிரியர்கள் இந்த நிகழ்வுகளைக் கண் கலங்க நடத்திய நாட்கள் எல்லாம் இன்னும் பசுமையாக உள்ளன..

நூலகத்தில் இந்த வரலாற்றை வாசித்த நாட்களும் நெஞ்சில் நிழலாடுகின்றன..

அன்றைக்கு இந்த அளவிற்குத் துல்லியமாகக் கிடைக்கவில்லையே - தவிர,
என்னை வழிநடத்தியவை இந்த வரலாறுகளே!..

பெண்கள் நமது கண்கள்.. பேணிக் காத்தல் வேண்டும்!.. - என்னும் உணர்வினை ஊட்டி வளர்த்தவை இத்தகைய வரலாறுகள் எனும்போது
பெருமிதமாகவும் இருக்கின்றது..

ஓம் சக்தி ஓம்..

*** 

கனலில் கலந்த கனல் 1

மன்னவனே ஆனாலும்

பொன்னளந்து கொடுத்தாலும்

பெண் மனதை நீ அடைய முடியாது!..

வாள் முனையில் கேட்டாலும்

வெஞ்சிறையில் போட்டாலும்

உடலன்றி உள்ளம் உனைச் சேராது!..
***

ஆனால்,
அந்த உடலைக் கூட
மாற்றான் கண்களுக்குக் காண்பிக்காமல்
அக்னிக் கொழுந்துகளுக்குள்
குழம்பாக்கிக் கொண்டாள் - மாதரசி ராணி பத்மினி!..

அவள் மட்டுமல்ல..
அவளைப் போல் ஆயிரமாயிரம்..
அரசி முதல் அந்தப்புரச் சேவகி வரைக்கும்!..

அந்த ஆரணங்குகளின் திருவடித் தாமரைகள்
அடியனின் தலையின் மேல்!..

எழுபத்து நான்காயிரத்து
நானூற்று தொண்ணூற்றொன்பது
திருமேனிகளுக்குக் கீழாக -

ராணி பத்மினியின் பொன்னுடல்!..

ஆம்.. எழுபத்து நான்காயிரத்து ஐநூறு மாதரசிகள்!..

புண்ணிய பாரதத்தின் வடமேற்கு எல்லையான ராஜஸ்தானத்தில்
எழுநூற்றுச் சொச்சம் ஆண்டுகளுக்கு முன்பு நடந்த நிகழ்வு இது!..

இந்நிகழ்வு நடந்தாகச் சொல்லப்படுவது - 
1303 ஆம் ஆண்டின் பிப்ரவரி மாதத்தின் முதல் வாரத்தில்!..

ராஜஸ்தானம் என்றாலும் அதற்குள் பற்பல நாடுகள்..
அவற்றுள் வலிமை மிக்கதாக விளங்கிய நாடு மேவார்...

போர் தொடங்கிய பத்து நாட்களுக்குள்
இந்த கோர சம்பவம் நடந்து முடிந்திருக்கின்றது..

இத்தகைய கோரம் நிகழ்வதற்குக் காரணம் - மாற்றானின் படையெடுப்பு..

படையெடுக்கும் யாருக்கும் -
அந்நாட்டை அடிமைப்படுத்தி
அதனை தன் ஆளுகைக்குள் கொண்டு வருவதும்
அதன் செல்வங்களைக் கைப்பற்றுவதும் தான் நோக்கமாக இருக்கும்..

இங்கேயும் அப்படித்தான்.. ஆனால்,
நோக்கம் பொன் அல்ல.. பொருள் அல்ல!..

பெண்.. அழகே உருவான மங்கை..
அதுவும் இன்னொருவனின் மனைவி!..

இத்தகைய கயமையுடன் வந்தவன் - அலாவுதீன் கில்ஜி!..

இவன் தான் -

தில்லியை 1290 முதல் 1296 வரை ஆட்சி செய்த கில்ஜி வம்சத்தின் முதல் சுல்தானும் தனது மாமனும் ஆகிய ஜலாலுதீன் பைரூஸ் கில்ஜியை வஞ்சகத்தால் போட்டுத் தள்ளி விட்டு ஆட்சியைப் பிடித்தவன்..

24 பிப்ரவரி 1296 அன்று
பன்னிரு ஜோதி லிங்க ஸ்தலங்களுள் ஒன்றாகிய சோமநாதபுரம் 
ஸ்ரீசோமேஸ்வரர் திருக்கோயிலைத் தகர்த்து எறிந்தவன்..

பின்னும் வெறி அடங்காதவனாக
அடுத்த சில மாதங்களில் - துவாரகாபுரியில் விளங்கிய
ஸ்ரீகிருஷ்ணன் திருக்கோயிலையும் தரைமட்டமாக்கியவன்..

அத்தோடு நில்லாமல் -
குஜராத் மன்னன் இரண்டாம் கர்ணதேவனை வீழ்த்திய பின் 
நிர்க்கதியாக நின்ற பட்டத்தரசி கமலாதேவியைக் கவர்ந்து சென்று
மத மாற்றம் செய்து திருமணம் என்ற பேரில் நாசம் செய்தவன்..

மகாராணி கமலாதேவியை சிறை பிடித்த வேளையில் -
உடனிருந்த அந்தப்புர சேவகனையும் இழுத்துக் கொண்டு போனார்கள்..

அவனது பெயர் - சந்த்ராம்..

ஆணாக இருந்தும் ஆண் தன்மையற்றவன் சந்த்ராம்...
சந்த்ராமின் அழகைக் கண்டு மயங்கினான் - கில்ஜி..

விளைவு!?..

அவனையும் மதமாற்றம் செய்தான்..
அவனுக்கும் புதுப் பெயர் ஒன்றை வைத்தான்..

அந்தப் பெயர் - மாலிக் கபூர்..

அந்தப்புர நங்கையர் பலர் இருந்தும்
மாலிக் கபூரையும் மலர்ப் படுக்கையில் தள்ளியவன் - கில்ஜி!..

அலாவுதீன் கில்ஜி மீண்டும் வெறி கொண்டு 
ரந்தம்பூர் எனும் ராஜபுத்திர நாட்டின் மீது படையெடுத்தான்..

வெற்றிகரமாகத் தோல்வியைத் தழுவும் நேரத்தில்
மன்னன் அமிர்தேவனின் மந்திரிகள் நாட்டைக் காட்டிக் கொடுத்தனர்..

வீழ்ந்தான் அமிர்தேவன்.. 
அவனது ராணியும் தன் மானம் காக்க தீக்குளித்து மாண்டாள்..

தில்லி சுல்தானாக அமர்ந்த ஏழாண்டுகளுக்குள்
எத்தனை எத்தனையோ கொடுமைகளை அரங்கேற்றி
குருதியில் குளித்து எழுந்த குரூரன் - கில்ஜி..

இத்தனை நடந்தும் வெறி அடங்காதவனாக
மீண்டும் படை திரட்டிக் கொண்டு சென்றான்..

ராஜபுத்திர நாடுகளுக்குள் வெல்ல முடியாதபடிக்கு
பெரும் கோட்டையுடன் விளங்கிய நாடு - மேவார்...

இந்நாட்டின் கோட்டை சித்தோர்கர் (Chittorgarh).. 
சித்தூர் கோட்டை எனவும் சொல்லப்படும்..

படை நடத்திச் சென்றதன் நோக்கம் - மேவாரைக் கைப்பற்றுவதல்ல..

அந்த நாட்டின் மகாராணி பத்மினியைக் கவர்ந்திட வேண்டும்!..

மேவார் நாட்டின் அரசன் ரத்தன் சிங்..

ரத்தன் சிங்கின் மனைவி தான் பத்மினி..

பத்மாவதி என்றும் பெயர் கொண்ட
ராணி பத்மினி ஈடு இணையற்ற பேரழகி!...

ஆயிரம் தாமரைகள் கூடி நின்றாலும்
அவளுடைய அழகுக்கு நிகர் அவளே!..

இந்த விஷயத்தை அப்படி இப்படியாகக் கேள்விப்பட்ட கில்ஜி
கிறுகிறுத்துப் போனான்...

மேவார் நாட்டை நோக்கி
அலாவுதீன் கில்ஜி தனது படையை நடத்திய நாள் - 28 ஜனவரி 1303..

மேவார் நாட்டின் சித்தோர்கர் கோட்டை முற்றுகையிடப்பட்டது..

சில நாட்களிலேயே தெரிந்து போனது -
இரும்புக் கோட்டையை ஈக்களால் தகர்க்கமுடியாதென்று...

நம்பிக்கையான ஒருவனைத் தூதனாக அனுப்பினான்..

நட்பு நாடி வருகின்றேன்..
இந்நாட்டின் மகாராணியை ஒருமுறை பார்க்க வேண்டும்!.. - என்று..

முற்றுகை நீடிப்பதை விரும்பாத மன்னன்
கில்ஜியின் வார்த்தைகளை நம்பி விட்டான்.. இருப்பினும் -

எங்கள் மரபின்படி - அந்நிய ஆடவர் முன்பாக பெண்கள் வரமாட்டார்கள்..
எனவே நிலைக்கண்ணாடி ஒன்றில் ராணியைக் காணலாம்.. - என்று செய்தி அனுப்பினான்..

அதற்கு உடன்பட்ட கில்ஜி இரண்டு வீரர்களுடன் கோட்டைக்குள் நுழைந்தான்..

கில்ஜியை அன்புடன் வரவேற்றான் - மன்னன்.. 

சற்று நேரத்தில் நிலைக் கண்ணாடியில் 
முக மறைப்புடன் தென்பட்டாள் - ராணி பத்மினி...

அந்த சில விநாடிகளுக்குள் கில்ஜி மனதில் வேறொன்றைக் கணக்கிட்டான்..

நல்லது நண்பரே.. நான் உங்கள் அரண்மனைக்கு வந்ததைப் போல
தாங்களும் எனது பாசறைக்கு வந்து சிறப்பிக்க வேண்டும்!..

வஞ்சகமறியாத மன்னன் கில்ஜியுடன் அவனது பாசறைக்குச் சென்றான்...

கபடமே உருவான கில்ஜி - மன்னனைச் சிறைப் பிடித்து காவலில் வைத்தான்..
அத்துடன் அரண்மனைக்கும் சேதி ஒன்றினை அனுப்பினான்..

மன்னனை விடுவிக்க வேண்டும் எனில்
ராணி பத்மினி உடனடியாக இங்கே வரவேண்டும்.. 
இல்லையேல் நடப்பதே வேறு!.. - என்று...

அந்த ஓலையைக் கண்டதும் 
அரண்மனையிலிருந்து ஒரு ஓலை கில்ஜிக்குச் சென்றது..

மன்னனைக் காக்கும் பொருட்டு மகாராணியார் 
தனது சேடிப் பெண்கள் புடை சூழ - எழுபது பல்லக்குகளில்
ஆரோகணித்து நாளை காலையில் - அவ்விடம் வருவார்கள்!..
நிபந்தனையின்படி மன்னனை விடுவிக்க வேண்டும்!...

ஓலையினைக் கண்டதும் தேன் குடித்த மாதிரி இருந்தது - கில்ஜிக்கு..

எவ்வித சோதனையும் இன்றி - கோட்டையிலிருந்து வரும்
பல்லக்குகளை உள்ளே அனுமதிக்க ஆணையிட்டான்.. 

மறுநாள் காலையில் - சித்தூர் கோட்டையிலிருந்து புறப்பட்ட
எழுபது பல்லக்குகளும் கில்ஜியின் பாசறையை அடைந்தன..

உற்சாகம் மிகுத்துக் கிடந்த கில்ஜியை அந்த செய்தி ஈட்டியைப் போல தாக்கியது..

எதிர்பார்த்தபடி பல்லக்குகளில் பெண்கள் எவரும் வரவில்லை..
கை தேர்ந்த மாவீரர்கள் பலர் ஆயுதங்களுடன் வந்து 
சிறையில் இருந்த மன்னனை மீட்டுக் கொண்டு சென்று விட்டார்கள்...

தடுக்க முயன்ற கைகலப்பில் இருதரப்பிலும் உயிர்ச் சேதம்..
ஆனாலும் மன்னனை மறுபடியும் பிடிக்க முடியவில்லை...

பைத்தியம் பிடித்த குரங்கைத் தேள் கொட்டியது என்பார்கள்..

அந்த நிலைக்கு ஆளானான் அலாவுதீன் கில்ஜி... 

கொலை வெறியுடன் கொடூரத் தாக்குதலில் இறங்கினான்...

அடுத்த சில நாட்களில் கோட்டையின் நீர்நிலைகள் உட்பட
பல பகுதிகளையும் பாழாக்கினான்...

அறநெறி ஒன்றினையே கைக்கொண்டிருந்த 
பாரதத்தின் ராஜபுத்திரர்கள் - 
மூர்க்கர்களின் கொடூரத்தின் முன்பாகத் தடுமாறினார்கள்..

இனியும் தாக்குப் பிடிக்க முடியாது எனத் தோன்றியது...

வருவதை எதிர்கொள்ளத் துணிந்தனர்...

ஜௌஹர் எனும் தீக்குளிப்பு விழா எடுக்கப்பட்டது..

அன்று மாலை கோட்டையிலிருந்த பெண்கள் மங்கல நீராடி -
மஞ்சள் குங்குமம் மாலையுடன் புத்தாடை அணிந்தார்கள்..

மாதா ஸ்ரீ பவானியின் கோயிலில் வழிபாடும் 
மகிழ்ச்சியுமாகக் கழிந்தது - முழு இரவும்..

விடியற்காலை நேரம்...

ஸ்ரீ பவானியின் கோயிலில் வழிபாடு செய்த பின் 
அங்கிருந்த விளக்கிலிருந்து திரி ஒன்று எடுக்கப்பட்டு
அக்னிக் குண்டத்திற்குள் இடப்பட்டது..

கற்பூரம் குங்கிலியம் மாஞ்சருகு முதலான பொருட்களால் நிரப்பட்டிருந்த குண்டம் கனன்று எழுந்தது...

பூரண பொற்கும்பம் தாங்கியவளாக 
மகராணி ஸ்ரீமதி பத்மினி முன் நடந்து குண்டத்தினுள் கலந்தாள்..

மகராணி ஸ்ரீமதி பத்மினியைத் தொடர்ந்து ரத்தன் சிங்கின் 
இளைய ராணியான நாகமதி அக்னியில் இறங்கினாள்..

அவர்களைத் தொடர்ந்து -
ஆரவாரத்துடன் தீக்குள் இறங்கியவர்கள் பல்லாயிரம் பேர்...

பொழுது விடிந்து விட்டது...

சிவப்பு ஆடையுடன் வெளிப்பட்ட வீரர்கள்

துளசி தீர்த்தத்தை அருந்தினர்..

அக்னி குண்டத்தில் கரிந்து கிடந்த சாம்பலை 
நெற்றியில் பூசிக் கொண்டனர்...

ஜெய் பவானீ!..

வீர முழக்கத்தினால் கோட்டைச் சுவர்கள் அதிர்ந்தன..
பெரிய வெடி சப்தத்துடன் கோட்டைக் கதவுகள் திறக்கப்பட்டன...

முடிந்த மட்டும் தங்களது வாளால் எதிரிகளைத் துண்டாடினர்..
இயலாத நிலையில் தங்களது கழுத்தையே வாளுக்கு இரையாக்கினர்..

ஒற்றையாகப் போராடிக் கொண்டிருந்த 
மன்னனின் வாளும் இறுதியாக வீழ்ந்தது...

காற்றில் பெரும் புகையும் நிண வாடையும் பரவி நின்றது..

நிலைமையை யூகித்துக் கொண்ட கில்ஜி 
அரண்மனையின் உள்ளே ஓடினான்..

ராணி பத்மினியை எப்படியாவது கைப்பற்றி விடவேண்டும்!.. - என்று.. 

அவனைத் தொடர்ந்து அவனுடைய முரட்டுக் கும்பலும் ஓடியது..

தீக்கங்குகளுடன் கனன்று கொண்டிருந்தது அக்னிக் குண்டம்..

செந்நிறத் தீச்சுவாலைகள் இன்னும் எரிந்து கொண்டிருந்தன..

பொன் வெள்ளி தாமிரம் முதலானவை உருகிக் கிடக்க - முத்து ரத்தினம் மாணிக்க வைர வைடூரியங்கள் வெடித்துச் சிதறிக் கிடந்தன...

அவற்றையும் மீறியதாக -
இரத்தமும் நிணமும் எலும்பும் சதையும் 
வெந்து குழைந்து வழியெங்கும் வழிந்து கிடந்தன..

தவறி விட்டேன்.. அழகு ஓவியத்தைத் தவற விட்டேன்..
என்ன ஒரு மரபு.. என்ன ஒரு மானம்.. என்ன ஒரு கலாச்சாரம்!..
அடங்க மாட்டேன்.. இதை அழிக்காமல் அடங்க மாட்டேன்!..

ஆக்ரோஷத்துடன் கத்தினான்...

வன்மமும் குரோதமும் பொங்கிப் பீறிட்டெழுந்தது..
தன் கையினால் தன் கையினையே குத்திக் கொண்டான்...

அவனைத் தொடர்ந்து வந்த 
கும்பலும் அவனைப் போலவே கத்தியது..
  ஆனாலும் அந்த எண்ணம் பலித்ததா!?..

அலாவுதீன் கில்ஜியும்
அவனைத் தொடர்ந்த ஆயிரம் ஆயிரமும்
பின்னும் ஆங்கில ஐரோப்பிய வல்லூறுகளும்
பலவகைகளிலும் முயன்று கொண்டு தான் இருக்கின்றன..

பாரதத்தின் கலையையும் கலாச்சாரத்தையும் 
சிதைத்து சீரழித்து விடவேண்டுமென்று!..

அவ்வப்போது ஆங்காங்கே சரிவுகள் ஏற்பட்டு சிதைந்தாலும்
தன்னைத் தானே புதுப்பித்துக் கொள்ளும் அமீபாவினைப் போல
பாரத மண்ணின் கலையும் கலாச்சாரமும் தங்களைத் தாங்களே
பொலிவுடன் புதுப்பித்துக் கொள்கின்றன...

இந்தப் பதிவின் தகவல்கள் 

விக்கி பீடியாவில் பெறப்பட்டவை

எங்கிருந்தோ ஒற்றை விளக்கின் ஒளி தெரிகின்றது..

நல்ல மனம் செல்வதற்கான வழி புரிகின்றது..

ஓம் சக்தி ஓம்.. 

***