கதிரவன் போற்றி..

      

நாடும் வீடும் நலம் பெற வேண்டும்..

பகையும் பிணியும்

தொலைந்திட வேண்டும்..

***

சில தினங்களுக்கு முன்பு

அன்புக்குரிய

ஸ்ரீமதி கோமதி அரசு அவர்கள்

தமது தளத்தில் வெளியிட்டிருந்த

அருணோதயப் படங்களே

இன்றைய பதிவுக்குக் காரணம்..

இந்தப் பதிவில் வெளியிடுவதற்கு

அவர்களது பதிவிலிருந்து

படம் ஒன்றைக் கேட்டிருந்தேன்..

மகிழ்வுடன் இசைவு தந்தார்கள்..

அப்படி பெறப்பட்டதே

மேலேயுள்ள படம்..

மேலும்

புதிய பதிவுக்காக இந்தப் படம்

என்று கேட்டதும்

ஞாயிறு போற்றுதும்..

ஞாயிறு போற்றுதும்!..

- என, எழுதப் போகின்றீர்களா?..

என்று கேட்டது தான்

எனக்கு ஆச்சர்யம்..

அவர் தமக்கு

நெஞ்சார்ந்த நன்றி..

அன்றைக்கு

அன்புடன் கேட்டிருந்தார்கள் - 

பேத்திகளுக்குக் கவிதை

எழுதி அனுப்புவீர்களா?.

- என்று..

அந்த வகையில் தனியாக

ஏதும் எழுதவில்லையே

தவிர

பதிவில் எழுதுவதெல்லாம்

அவர்களுக்காகத் தான்..

மேலும் - அவர்களுக்கு

அருகில் தமிழ்ப் பள்ளி ஏதும்

இல்லாததால்

இன்னும் முறையாகத் தமிழ்

பயிலவில்லை..

காலம் விரைவில்

கைகூடி வருவதற்கு

வேண்டிக் கொள்வோம்..

இதோ இன்றைய கவிதை..

கீழுள்ள படங்கள்

இணையத்தில் பெறப்பட்டவை..

இதனை எழுதி முடித்த பிறகு

கண்ணிகளை எண்ணிப்

பார்த்தேன்..

பன்னிரண்டாக

அமைந்திருந்தன..

நமது புராணங்களின்படி

ஆதித்யர்கள் பன்னிருவர்

என்பது நினைவுக்கு வந்தது..

அந்த அளவில்

நெஞ்சமும் நெகிழ்ந்து நின்றது..

எல்லாம்

எனையாளும் ஈசன் செயல்..

கதிரவன் உதயம் கண்ணிற்கழகு...

காண்பன அனைத்தும் மண்ணிற்கழகு..

புல்லின் நுனித் துளி பருகிக் களித்து

புவனம் காப்போன் பூரித் தெழுந்தான்.. 1

கழனியும் நீரும் கைத்தலம் பற்றுதல்

கதிரவன் அன்புப் புன்னகையாலே..

நாற்றும் காற்றும் முத்தாடுவது

முன்னவன் திருவிழிப் பார்வையினாலே.. 2

சிறகினை விரித்த பறவைகள் எல்லாம்

சில்லென இசைப்பது செங்கதிராலே

சீற்றம் மிகுத்த சிறுபுலி அதுவும்

சீறிப் பாய்வதும் வெங்கதிராலே... 3

வேரும் நீரும் பின்னிப் பிணைவது

ஆதவன் அருளும் நன்மையினாலே

வேந்தன் அவனது செங்கோல் ஒளியும்

வெயிலோன் நல்கும் கருணையினாலே.. 4

கமலமும் தழைத்து கடுமனம் தீர்ப்பது

கதிரவன் வழங்கிய மேகங்களாலே..

பாரினில் மேன்மைகள் செழிப்பது எல்லாம்

பகலவன் வழங்கிய தாகங்களாலே.. 5

காவிரி ஆடும் மீனினம் எல்லாம்

கரையினில் ஆடுதல் கதிரவனாலே

கானிடை ஊறும் தேனினை மாந்தர்

களிப்பதும் அந்தப் பகலவனாலே.. 6

கோமதி சங்கரி குளிர் முகங்கண்டு

கோவிந்த மலைமுடி மனதினில் கொண்டு

குறையற குவலயம் காக்கின்றான்

நிறைவே நிதமும் சேர்க்கின்றான்.. 7

கயிலையைக் கண்டு கைதொழும் கதிரோன்

கலப்பையில் கண்கொண்டு இணைகின்றான்..

கழனியில் உழைக்கும் உழவர் தோளில்

வியர்வைத் துளியாய் வழிகின்றான்.. 8

கதிர் அவன் களிப்புடன் எழுகையிலே

அதிர்கின்ற இருளும் மறைகின்றது..

உதிர்கின்ற வியர்வைத் துளிகளினாலே

குதிர் அது குன்றாய் நிறைகின்றது.. 9

செந்தீப் பிழம்பாய் தகித்திருந்தாலும்

செல்வமும் அவனே அவனே செங்கதிர்

சென்றிடும் வழியில் சிற்றுயிர் காத்தால்

சிறப்புடன் மேவும் நாளும் நம்கதி.. 10

பல்லுயிர்த் திரளும் பரிதியைப் போற்ற

பண்புடை மக்களும் பரிதியை ஏற்ற

பரிதியின் வடிவாம் இயற்கையைக் காக்க

பரம்பரைச் சந்ததி தினம்நம்மை வாழ்த்தும்.. 11

கதிர் ஒளி நன்றாம் மாசினி ஏது!..

கதிர் இலை என்றால் காசினி ஏது?..

கதிர் முகம் கண்டு கை தொழுவோர்க்கு

கதிர்த் தமிழ் பெருக பிழைகளும் ஏது!..  12

***

ஸ்ரீ உஷா பிரத்யுஷா சமேத

ஸ்ரீ சிவ சூர்ய நாராயணாய நம..

ஓம் நம சிவாய சிவாய நம ஓம்..

***