விநாயக போற்றி

வாக்குண்டாம் நல்ல மனமுண்டாம் மாமலராள்

நோக்குண்டாம் மேனி நுடங்காது - பூக்கொண்டு

துப்பார் திருமேனி தும்பிக்கையான் பாதம் 

தப்பாமல் சார்வார் தமக்கு!..

மலரில் இருந்து மணத்தைப் பிரிக்க முடிந்தாலும் -

தமிழில் இருந்து பிரித்தறிய முடியாத சொல் - ஒளவையார்.

விநாயகப்பெருமானின் அருளைப் பெற  -  நமக்கு, 

அவர் அறிவுறுத்தும் எளிய வழி..

கடும்விரதம் , அருந்தவம் என - உடலை வருத்திக் கொள்ளாமல் -

பவளம் எனச் சிவந்த திருமேனியையும் தும்பிக்கையையும் உடைய
விநாயகப் பெருமானது திருவடிகளை,  

நாளும் தவறாது நல்மலர்களால் வணங்குவோர்க்கு -
கலைமகளின் அருளால்  பேச்சு வன்மையும்  நல்ல மனமும் உண்டாகும்.. மலர்களுள் சிறந்ததாகிய செந்தாமரையில் வீற்றிருக்கும் திருமகளின் அருட்பார்வையும்  கிட்டும்... 

இதில் -
மேனி நுடங்காது என்பதற்கு -
பெருமானை வணங்குபவர் மேனி பிணிகளால் வருந்தாது...
உடல் நலங்கொண்டு விளங்கும் எனவும் கொள்ளலாம்... 

ஆக, விநாயகப் பெருமானை அன்புடன் அருகம் புல் அல்லது அன்றலர்ந்த மலர்  கொண்டு வணங்கி வருவோர்க்கு - அறிவும் திருவும் ஆரோக்கியமும் கிட்டும் என்பது ஒளவையாரின் அமுத மொழி.

இத்திருப்பாடல் - ''மூதுரை'' எனும் நீதி நூலின்  காப்புச் செய்யுள் .

இந்த மூதுரையில் தான்,

நன்றி ஒருவற்குச் செய்தக்கால் அந்நன்றி

என்று தருங்கொல் எனவேண்டா - நின்று

தளரா வளர்தெங்கு தாளுண்ட நீரைத்

தலையாலே தான் தருதலால்..

நல்லாரைக் காண்பதுவும் நன்றே நலமிக்க

நல்லார் சொற் கேட்பதுவும் நன்றே - நல்லார்

குணங்கள் உரைப்பதுவும் நன்றே அவரோ (டு)

இணங்கி இருப்பதுவும் நன்று.

அற்ற குளத்தில் அறு நீர்ப் பறவை போல்

உற்றுழித் தீர்வார் உறவல்லர் - அக்குளத்தில்

கொட்டியும் ஆம்பலும் நெய்தலும் போலவே

ஒட்டி உறுவார் உறவு.    

- என  அமுத விருந்தளிக்கின்றார் - ஒளவையார்..

பின்னும், 

பாலும் தெளிதேனும் பாகும் பருப்பும் இவை

நாலும் கலந்துனக்கு நான் தருவேன் - கோலஞ்செய்

துங்கக்கரி முகத்துத் தூமணியே நீ எனக்கு

சங்கத்தமிழ் மூன்றும் தா..

என்று - ''நல்வழி'' எனும் நூலில் -
மக்கள் இயற்ற வேண்டிய அறச்செயல்களை வகுத்தளிக்கும் போது
துங்கக்கரி முகத்துத் தூமணியாகிய கணபதியை
வேண்டி விரும்பிக் கேட்டுக் கொள்கின்றார்...

இந்த நூலில் தான்-

ஆற்றுப் பெருக்குஅற்று அடிசுடும் அந்நாளும்

ஊற்றுப் பெருக்கால் உலகுஊட்டும்; ஏற்றவர்க்கு

நல்ல குடிப்பிறந்தார் நல்கூர்ந்தார் ஆனாலும்

'இல்லை' என மாட்டார் இசைந்து..

செய்தீவினை இருக்க, தெய்வத்தை நொந்தக்கால்

எய்த வருமோ இருநிதியம் - வையத்து

அறும்பாவம் என்றறிந்து அன்றிடார்க்கு இன்று

வெறும்பானை பொங்குமோ மேல்..

ஆற்றங் கரையின் மரமும், அரசு அறிய

வீற்றிருந்த வாழ்வும், விழும்அன்றே; ஏற்றம்

உழுதுண்டு வாழ்வதற்கு ஒப்பில்லை கண்டீர்;

பழுதுண்டு வேறோர் பணிக்கு..  

- போன்ற இன்சுவைப் பாடல்கள் விளங்குகின்றன. 

இந்தப் பாடல்களை ஊன்றிக் கவனித்தால் அறிவின் மகத்துவத்தையும் செல்வத்தின் அவசியத்தையும் ஒளவையார் வலியுறுத்துவதை அறியலாம்.

சொல்வாக்கும் செல்வாக்கும் பெற்றுய்ய வேண்டும் எனில் -
நல்ல அறிவு வேண்டும் என்பது திண்ணம்...

அப்படிப்பட்ட அறிவின் வடிவாகத் திகழ்வது - 

தமிழ்!..  

அமுதத்தமிழ்.. தமிழமுதம்.. - சொல்லிப் பாருங்கள். நாவினில் தேனூறும்.

மற்ற மொழிகளுடன் அமுதம் கலந்திருக்கின்றதா!.. அறியோம்!..

மற்ற மொழிகள் அறியத் தருபவை...
தமிழ் ஒன்றே - அறிவைத் தருவது!.

அதனால் தான் - பாரதிதாசன்,

''தமிழுக்கும் அமுதென்று பேர்!..'' - என்று முழங்கினார்..

இப்படி அமுதாக விளங்கும் தமிழை - இயல், இசை, நாடகம் - எனும் மூன்றின் வடிவாகத் தனக்கு வழங்குமாறு ஒளவையார் வேண்டிக் கொள்ளும் போது - 

அவர் - கணபதிக்கு  சமர்ப்பிப்பது - பால், தேன், பாகு, பருப்பு எனும் நான்கு...

பால் - தன்னுடன் நான்கு நற்பொருள்களைக் கொண்டு விளங்குவது...

தேன் - தனித்து மருந்தென விளங்குவது..
தானும் கெடாது... தன்னுடன் சேர்ந்தவைகளையும் கெடுக்காது.

பாகு - மூலிகைகளுடன் சேர்ந்து மருந்தெனத் திகழ்வது...

பருப்பு - சாத்வீக உணவுப்பொருட்களுள் முதன்மையானது...

இவை நான்கும் - நிவேதிக்கப்பட்ட பின் பிரசாதமாகின்றன...
இந்தப் பிரசாதமே - விருந்தெனவும் மருந்தெனவும் ஆகின்றது...

இதுவே மூளையின் இயக்கத்தினை அறவழியில் தூண்டுகின்றது...

எனவேதான் விநாயகர் - சிற்சில தலங்களில்
தூண்டுகை விநாயகர் எனும் திருப்பெயர் கொண்டு விளங்குகின்றார்...

இப்படி  - மூளையின் இயக்கம் தூண்டப்பட்டு விட்டால்,

எல்லாம் ஒன்றென உணர்ந்து சித்தம் - சிவம் ஆகிவிடும்..

தேவர் குறளும் திருநான் மறைமுடிவும்

மூவர் தமிழும் முனிமொழியும் - கோவை

திருவா சகமும் திருமூலர் சொல்லும்

ஒருவாசகம் என்று உணர்..

இப்படி உணரச் செய்வது தான் - இந்த நிலையை எய்துவதைத்தான்,

''சத்தத்தினுள்ளே சதாசிவங் காட்டி

சித்தத்தினுள்ளே சிவலிங்கங் காட்டி..''

என்று விநாயகர் அகவல் மூலமாக நிலைநிறுத்துகின்றார் - ஒளவையார்..

ஒளவையார் நமக்களித்த நல்வழிப்படி  

விநாயகப் பெருமானைச் சரணடைவோம்!..

பெருமானின் திருவருள்
நல்லோர் அனைவரையும் வாழ்விப்பதாக!..

துங்கக்கரி முகத்துத் தூமணியே நீ எனக்கு

சங்கத் தமிழ் மூன்றும் தா..

ஓம் கம் கணபதயே நம:
ஃஃஃ