வாழ்க சென்னை

பாரதம் எனும் புண்ணிய பூமிக்குள் -

பொருட்களை வாங்கவும் விற்கவும் என நுழைந்த மேலைத் தேசத்தவர்களுள் குறிப்பிடத்தக்கவர்கள் - வெள்ளையர்கள்..

ஏலக்காய், மிளகு, கிராம்பு, சந்தனம், யானைத் தந்தம் - என்ற நினைப்பில் வந்தவர்கள் -

கதவுகளற்ற களஞ்சியத்தைக் கண்டு மலைத்து நின்றனர்!..

உனக்கு எனக்கு - என அவர்களுக்குள்ளேயே - அடிதடி வெட்டு குத்து!..

எல்லாம் இனிதாக நிறைவேறிய பின் -

1639ஆம் ஆண்டில் ஆகஸ்ட் மாதத்தின் இருபத்திரண்டாம் நாள்!..

அன்று தான் கிழக்கிந்தியக் கம்பெனியின் வரலாற்றில் ஒரு பொன்னாள்..

தென்னகத்தில் ஒரு சிறு நிலப்பகுதியை வாங்கினர்..

கொடுத்தவர் - விஜயநகர சாம்ராஜ்யத்தைச் சேர்ந்த சந்திரகிரி சிற்றரசரின் ஆளுகைக்குட்பட்ட வந்தவாசி வெங்கடாத்ரி நாயக்கர் மற்றும் அவரது சகோதரர்..

பெற்றுக் கொண்டவர்கள் - கிழக்கிந்தியக் கம்பெனியின் அலுவலர்களான பிரான்சிஸ் டே மற்றும் ஆண்ட்ரூ ஹோகன் ஆகியோர்.

நாடு பிடிப்பதற்கென்று வணிகம் எனும் போர்வையைப் போர்த்திக் கொண்டு கடல் வழியே வந்த வெள்ளையர்களுக்கு கடலை ஒட்டியிருந்த அந்த இடம் மிகவும் பிடித்துப் போனது..

தங்கள் கனவு இவ்வளவு விரைவாக நிறைவேறும் என்று அவர்கள் எதிர்பார்க்கவே இல்லை..

எனவே அவர்களுக்கு இரட்டிப்பு மகிழ்ச்சி..

தங்களுக்கான இடத்தில் - தங்கள் வசதிக்கெனவும் வணிகப் பொருட்களைப் பத்திரமாக வைக்கவும் - பாதுகாப்பான அரண் ஒன்றை வடிவமைத்தனர்..

அதற்கான முதல் கல் - 1640 ஆம் ஆண்டு மார்ச் முதல் நாளில் ஊன்றப்பட்டது..

இந்த இடத்தைக் கொடுத்தவர் விதித்திருந்த நிபந்தனையின்படி - அவரது தந்தையின் பெயரே சூட்டப்பட்டது..

அது -

சென்னப்பட்டினம்..

வெங்கடாத்ரி நாயக்கரின் தந்தையின் பெயர் - சென்னப்ப நாயக்கர்..

அவர் நினைவாகவே - அந்தப் பெயர்..

சென்னப்பட்டினம் என்று புதிதாக ஒரு பகுதி உருவாக்கப்பட்டாலும் -

அதற்கு முன்னரே - திருமயிலை, திருஅல்லிக்கேணி, திருஒற்றியூர், திருவான்மியூர் - எனும் புராதான கிராமங்கள் அங்கிருந்தன..

அவையெல்லாம், பின்னாளில் - சென்னை எனும் மாநகருக்குள் சங்கமமாகி விட்டன..

ஆக -

இன்று சென்னைக்கு 376 வயது..

St. ஜார்ஜ் கோட்டை - 1753

சென்ட்ரல் - 1963

சென்னை - 1688ல் இந்தியாவின் முதல் நகராட்சியாக அறிவிக்கப்பட்டது..

வெள்ளையர் உருவாக்கிய இந்திய ராணுவத்தின் முதல் படைப்பிரிவு சென்னையில் அமைந்தது..

சென்னைக்காக போர்ச்சுகீசியர்களும் பிரெஞ்சு நாட்டவரும் அவ்வப்போது ஆங்கிலேயருடன் மோதினர்..

அதற்கெல்லாம் - தனது சாதுரியமான நடவடிக்கைகளால் முற்றுப் புள்ளி வைத்தவன் ராபர்ட் கிளைவ்..

ராபர்ட் கிளைவின் ராணுவ நடவடிக்கைகளுக்குத் தளமாக விளங்கியது சென்னை.

1746ல் பிரெஞ்சுக்காரர்களின் கைகளுக்குள் சென்ற சென்னையை - 1749ல் மீண்டும் கைப்பற்றினர் ஆங்கிலேயர்..

அத்துடன் பிரெஞ்சுக்காரர்களையும் தெற்கே விரட்டி விட்டனர். 

அதன் பின் சென்னை தனித்துவமாக பெரும் வளர்ச்சியைக் கண்டது..

தென்னகத்தின் முதலாவது ரயில் நிலையம் - ராயபுரம்.

பிரிட்டிஷ் அரசு உருவாக்கிய நான்கு மாகாணங்களுள் சென்னையும் ஒன்று..

தென்னகத்தில் நிகழ்ந்த விடுதலைப் போராட்டத்தில் சென்னையின் பங்கு மிக மிகச் சிறப்பானது..

சென்னைப்பட்டினம் என்பது சென்னை என விகாரமாகச் சுருங்கியது. 

ஊடாக - ஆங்கிலத்தில் மெட்ராஸ் என்றே எழுதப்பட்டது..

இதைக் கொண்டே - பாரதத்தின் வடக்கு -
செந்தமிழர்களை மதராஸி என்று அடையாளம் காட்டுகின்றது..

இங்கே வளைகுடா பகுதிகளில், கேரளத்தவர் - நம் முதுகுக்குப் பின்னே - பாண்டி என்று பரிகசிப்பதைப் போலவே, 

பல் விளக்காத வடக்கத்திய பன்னாடைகள் - மதராஸி என -  தமிழர்களைக் குறிப்பிடுகின்றன.. 

இந்த அவலம் இன்னமும் தொடர்வதில் வருத்தம்தான் மேலிடுகின்றது..

இந்த மெட்ராஸ் என்பதற்கு முத்துராசா என்றொரு அடை மொழியைக் குறிப்பிடுவாரும் உண்டு..

மதராஸாக்கள் இருந்ததனால் மதராஸ் என்பாரும் உண்டு.. 

அப்படியானால் ஏனைய பகுதிகளில் மதராஸாக்கள் இருக்கவில்லையா?.. - என்ற ஒரு கேள்வியும் எழுகின்றது..

ஆகவே - அவரவர் நோக்கில் ஆனை என்பதாக ஆகிவிட்டது..

மயிலாப்பூர் 1970

திருவல்லிக்கேணி 1981

1996 முதல் சென்னை என்றே ஆங்கிலத்திலும் குறிக்க வேண்டும் என்பது அரசு உத்தரவாகியது..

வரலாற்றறிஞர் தாலமி காலத்தில் - மயிலார்ப.. எனக் குறிக்கப்பட்டது - இன்றைய மயிலாப்பூர்..

இன்றும் சென்னை சர்வதேச துறைமுகங்களுள் ஒன்றாக விளங்கி வருகின்றது..

உலகின் இரண்டாவது நீண்ட கடற்கரையை உடையது சென்னை

வந்தாரை வாழ வைக்கும் தமிழகம் என்பர்.. அதிலும் குறிப்பாக -

இந்த காலகட்டத்தில் - சென்னை என்பதில் வியப்பு ஏதும் இல்லை..

அதன்படி - சென்னைப் பெருநகரில் - தெலுங்கு, மலையாளம், கன்னடம், குஜராத், வங்கம், பஞ்சாப் - மாநிலங்களின் மக்கள் பெருவாரியாக வசிக்கின்றனர்..

சென்னைக்காக - அண்டை மாநிலமான ஆந்திரா போர்க்கொடியுடன் போராடிய நாட்களும் மறக்க இயலாதவை..

இன்றைய சென்னைப் பெருநகர் - சிறப்பான போக்குவரத்து மற்றும் அடிப்படை வசதிகளுடன் - அனைத்துத் துறைகளிலும் முன்னோடியாக விளங்குகின்றது..

ஆனால் - இன்றும் குடிநீர் பிரச்னையாகவே உள்ளது..

ஆண்டு தோறும் - பாரதத்தின் பல பகுதிகளில் இருந்தும் - 

சென்னையைத் தேடி - திரண்டு வந்து குடியேறும் மக்களால் 

வயல் வெளிகளும் குளங்களும் ஏரிகளும் காணாமல் போயின..

சிறப்பித்துச் சொல்லக் கூடிய செய்திகள் நிறைய இருப்பதைப் போலவே -

வருத்தத்திற்குரிய செய்திகளும் நிறையவே உள்ளன..

அவைகளை வேறொரு சந்தர்ப்பத்தில் பார்த்துக் கொள்ளலாம்..

ஐம்பது ஆண்டுகளுக்கு முன்னாலேயே -

வைக்கலாலே கன்னுக்குட்டி!.. மாடு எப்ப போட்டது?..

கக்கத்தில தூக்கி வைத்தும் கத்தலையே!.. என்னது?..

- என்று வைக்கோல் கன்றினைப் பார்த்து அதிர்ச்சியடைந்த கவியரசர் தனது ஆதங்கத்தை திரைப்பாடலில் கொட்டியிருப்பார்..

நான் முதன்முதலில் சென்னையைக் கண்டது - 1981 ஜூலை மாதத்தில்!..

மாநிலத்தின் பிற பகுதி மக்கள் பலருக்கும் - சென்னையைப் பற்றி தனிப்பட்ட வகையில் ஏதாவதொரு குறை இருக்கும்..

பொதுவாகச் சொல்வது - ஏமாற்றி விடுவார்கள்!.. - என்று..

பலமுறை சென்னைக்கு வந்திருக்கின்றேன்..

அப்படி ஏதும் எனக்கு நேர்ந்தது இல்லை..

ஆனாலும் செய்தி ஊடகங்களில் இன்று வரை காண்பதும் கேட்பதும் அதிர்ச்சி அளிக்கக் கூடியவைகளாகத் தான் இருக்கின்றன..

சென்னையின் ஏரி குளங்களைத் திருடிச் சென்றவர்கள் யாராக இருக்கும்?..

அதற்கெல்லாம் - மறுபக்கங்கள் இருக்கின்றன.. 

விவாதித்து அறிய வேண்டாமல் வெளிப்படையாகவே விளங்குகின்றன..

புராதன தமிழகத்தின் - இன்றைய சிறப்புறு தலைநகராக விளங்குவது சென்னை!..

சென்னை - பொல்லாங்குகள் நீங்கிய புத்துருவம் பெறவேண்டும்!..

பிற மாநிலங்களுக்கு முன்னோடியாக சீர்பெற்றுத் திகழ வேண்டும்..

மக்களும் அதற்கான வழிதனில் நடக்க வேண்டும்!..

வாழ்க சென்னை!..

* * *