தலைவாழை

    

நாடும் வீடும்

நலம் பெற வேண்டும்

பகையும் பிணியும்

தொலைந்திட வேண்டும்..

***

இன்று

வைகாசி முதல்நாள்

திங்கட்கிழமை

சமையல் குறிப்பு ஒன்றினை Fb ல் 

படித்ததனால் மனதில்

எழுந்த பதிவு..

உண்டி கொடுத்தோர் உயிர் கொடுத்தோரே!..

உண்டி என்பது உணவு..

உண்பதெல்லாம் உணவு ஆகி விடுமா?..

உணவுக்கும் லட்சணங்கள் பல உண்டு..

அன்னத்தை லக்ஷ்மி என்றனர்.. அன்புடன் அதைத் தருபவள்

அன்பின் பூரணி - அன்ன பூரணி -  ஆகின்றாள்..

சிறைப்பட்ட நிலையிலும் காலந் தாழ்த்தி - தண்ணீர் கொடுக்கப்பட்டதால் மனம் பொறாமல் தன்னுயிரைத் தான் நீத்துக் கொண்டவன் கணைக்கால் இரும்பொறை..

சரி.. சோறும் நீரும் எப்படி இருக்க வேண்டும்?..

சமையலறையில் நல்ல அதிர்வுகள் இருத்தல் அவசியம்..

கோப தாப குரோதங்கள்  ஆக்ரோஷ விவாதங்கள் அனாவசிய சச்சரவுகள் நடந்தால் அவற்றின் அதிர்வுகளால் அங்கே சமைக்கப்பட்ட உணவு வகைகள் அசுத்தமாகி விடுகின்றன என்பது பழங்காலத்து நம்பிக்கை..

அதனை முழுப்பொய் என்று புறந்தள்ளுதற்கும் இயலாது..

துரியோதனனின் 

மேற்பார்வையில்  ஐம்பத்தாறு வகையான உணவு வகைகள் சிறப்பாகத் தயாராகிக் கொண்டிருந்தன - தூதாக வரவிருக்கும் ஸ்ரீ கிருஷ்ணருக்கு என்று..

தூது செல்லும் இடத்தில் சாப்பிடுதல் முறையல்ல என்பதால் பொதுவானவராகிய விதுரர் இல்லத்தில் எளிய உணவை ஏற்றுக் கொண்ட - சர்வ வியாபியான ஸ்ரீ கிருஷ்ணருக்குத் தெரியும் - 

கிருஷ்ணனை அவமதித்து சிறை பிடிப்பது எப்படி?.. என்ற குரூர நினைப்புடன் குழம்பித் தவித்து இருந்த துரியோதனின் முன்னிலையில் தான் தனக்கான சமையல் நடந்தது என்பது!..

சில குடும்பங்களில் பெண் எடுப்பது நிச்சயம் ஆன பிறகே கை நனைப்பார்கள்..

இன்னும் - 

யார்?.. என்ன விவரம்!.. என்பதை முழுதாக அறியாமல் சாப்பிடுவது பேராபத்தில் முடியும் என்பதற்கு மகாபாரதத்தில் சல்லியனின் கதை மிகச் சிறந்த எடுத்துக் காட்டு..

உண்ட வீட்டுக்கு ரெண்டகமா?.. - என்பது எல்லாரும் அறிந்ததே!..

செஞ்சோற்று கடன் தீர்க்க சேராத இடம் சேர்ந்து வஞ்சத்தில் வீழ்ந்தவன் கர்ணன் என்பது பிரசித்தம்..

ஒருவரது வீட்டில் மற்றவர் பால் அருந்தி விட்டால் அவர்களுக்குள் பகை கூடாது என்பது  நீதி..

சண்டை சச்சரவுகள்,  வில்லங்க விவாதங்கள் இவற்றுக்கான இடம் அல்ல - சமையலறை..

சுத்தமான இடத்தில்  உணவு சமைக்க வேண்டும் என்பதைப் போல நல்ல எண்ணங்களுடன் தான் உணவு சமைக்கப்பட வேண்டும்..

தமது குடும்பத்துக்கான உணவைத் தாமே தயாரிப்பதே உத்தமம்..

சமைக்கும் பொழுது இறைவனை வாழ்த்தி கணவர் குழந்தை மற்றும் வீட்டில் இருக்கின்ற உறவுகளை நினைத்து , அவர்களது ஆரோக்கியத்தை வேண்டிக் கொண்டு சமைத்தல் வேண்டும்..

அதுமட்டுமன்றி தெய்வீக அதிர்வுகள் பரவிடுமாறு தோத்திரங்களை சொல்லிக் கொண்டு சமைக்க வேண்டும். அப்படிச் சமைக்கும் போது அதனுடைய அதிர்வுகள் சமையலறையில் உள்ள பொருட்களில் நிறைகின்றன.. 

உள் வாங்கப்படும் நல்ல அதிர்வுகளால் நல்லன விளைகின்றன..

இறைவனை நினைத்துக் கொண்டே சமைக்கும் பொழுது, நம்முடைய குடும்பத்தினருக்கு, உணவின் வழியாக இறை உணர்வு  கொடுக்கப்படுகிறது. 

அசுத்தமான சூழ்நிலையில்  சுவாசிக்கும் காற்று நமக்கு  பிரச்னைகளை ஏற்படுவது போல -

சுத்தமில்லாத தண்ணீரும்   உணவும் நமக்கு நன்மையைத் தருவதில்லை..

அவ்விதமே

கோபத்துடன் சமைப்பதும்..

வேண்டாவெறுப்புடன் செய்யப்படும் சமையில் எத்தனை சுவையானதாக இருந்தாலும்  உடல் நலனுக்கு எதிரானதாகவே அமையும்..

வானலை வழியாக வீட்டுக்குள் வரும் அழுகைச் சத்தங்கள் அவலமான ஓலங்கள் கூக்குரல்கள்  வன்முறை, வஞ்சகப் பேச்சுகள், காட்சிகள் எல்லாமே நமக்குக் கேடானவையே!.. 

இவ்வாறான அமங்கல ஓசைகளைக் கேட்டுக் கொண்டு காய்களை நறுக்குவதும் சமைப்பதும்  நமது குடும்பத்தினருக்கு, தேவையில்லாத உணர்வுகளை தான் ஏற்படுத்துகின்றன..

துக்கம் நிகழ்ந்த வீட்டில் சமையல் செய்யமாட்டார்கள் என்பதையும் நினைவில் கொள்ளவும்..

குடும்பத்தில் இறை உணர்வுடன் சமைக்கப் படுகின்ற உணவினால் நல்ல மாற்றங்கள் ஏற்பட்டதற்கு எத்தனையோ உதாரணங்கள் உள்ளன.

 

நல்ல எண்ணங்களுடன் சமைப்பது எவ்வளவு அவசியமோ அந்த அளவுக்கு அவசியம் பரிமாறுவதும்..

(விருந்து) உபசரிப்பு பற்றி வள்ளுவப் பெருந்தகை கூறியிருக்கின்றார்..

நாற்பது வருடங்களுக்கு முன்பெல்லாம் கல்யாண வீடுகளில் பந்தி விசாரிப்பு என ஒன்று உண்டு.. 

ஏதோ ஒரு " ஆப்பைத் "  தேடி அதில் அழைப்பை அனுப்பி விட்டு அக்கடா என்று இருந்த காலம் அல்ல அது...

உள்ளூர் குடும்பங்கள் ஒவ்வொன்றையும் தேடித் தேடிச் சென்று அழைப்பு கொடுத்த பின்னும் - முகம் பார்த்து கல்யாணத்துக்கு வாங்க!.. - என்று அழைக்க வேண்டும்..

கல்யாண விருந்து என்பது கௌரவம்..

வாழையிலையில் விருந்திடுவது  பாரம்பரியம்.. மகிழ்ச்சி..

அதிலும் தலைவாழை என்பது (வாழை இலையின் நுனி) சிறப்பிலும் சிறப்பு..

தஞ்சை மாவட்டத்தின்   கல்யாணங்களில் எல்லாமே தலைவாழை இலைகளாகவே இருக்கும்..

கேரளத்தின் ஓண சத்யா

கல்யாணத்துக்கு

வந்தவர்களை அழைத்துச் சென்று பந்தியில் அமர வைப்பதும் சாப்பிட்டுக் கொண்டு இருக்கும் போது கனிவுடன் உபசரிப்பதும்.. அடடா!..

பந்தி விசாரிப்பு சரியில்லை.. - என்று பெரிய சச்சரவுகள் கூட நடந்திருக்கின்றன..  

இதைப் பார்த்து விட்டு

அடுத்த பந்திக்கானவர்கள் கலைந்து போயிருப்பார்கள்..

உண்ணீர் உண்ணீர் என்றே ஊட்டாதார் 

தம் மனையில் உண்ணாமை கோடியுறும்!..

என்று ஔவையார் பாடி வைத்ததும் இதைத்தான்..

இதே போல

ஏசி இடலின் இடாமை நன்று.. - என்பதும் ஔவையாரின் வாக்கு..

அதாவது,

ஒருவரைக் கேவலமாகப் பேசி விட்டு - அவருக்கு சோறிடுவதை விட சோறிடாமல் இருப்பதே நல்லது - என்கின்றார்..

மேலும்,

கொடியது கேட்கின் 

வரி வடிவேலோய்..

எனத் தொடங்கி,

ஆற்றொணாக் கொடுநோய்

அதனினும் கொடிது 

அன்பில்லாப் பெண்டிர்..

எனத் தொடர்ந்து,

அதனினும் கொடிது

அவர் கையால்

இன்புற உண்பது தானே!.. - என்று முடிக்கின்றார்..

இதனால், 

அன்புடன் உபசரித்தல்  அதி முக்கியம் என்பது புலனாகின்றது..

அலட்சியமாகப் பரிமாறுவதும்

அவசர அவசரமாக பரிமாறுவதும் மகா பாவம்..

இப்போது எல்லாம் தலை கீழ்.. ஒவ்வொரு வீடும் உறவுகள் அற்றதாகி விட்டன ..

இக்காலத்தில் சொல்ல வேண்டும் எனில்,

வீட்டுக்குள் தோக்கா பார்த்துக் கொண்டே பரிமாறுவது கூடாது..

சாப்பிடும் போது தோக்கா கவனிப்பதும்  சேப்போ பார்ப்பதும் கூடவே கூடாது..

(தோக்கா - தொலைக் காட்சி)

(சேப்போ - செல்போன்)

பரக்க பரக்க சாப்பிடுவதையும் தவிர்க்க வேண்டும்..

அனைவரும் இயன்றவரை ஒன்றாக இருந்து ஒருவர் முகத்தை ஒருவர் பார்த்துக் கொண்டு சாப்பிடுவதே நல்லது..

உடல்நலன் மட்டுமல்ல மனநிலை மற்றும், நற்குணங்களுக்கு அடிப்படை உணவே!..

நவீன அரக்கர்களின் காலமாகிய இன்றைய சூழலில் இது எந்த அளவுக்கு சாத்தியம் என்பது அவரவர் கைகளில் தான் உள்ளது..

வைகாசி பொறந்தாச்சு என்பதற்கேற்ப இன்றிலிருந்து நன்மைகள் பெருகட்டும்..

நம்முடைய நலம் 

நம்முடைய கையில்..

வாழ்க நலம்

வாழ்க நலம்!..

***