நாடும் வீடும் நலம் பெற வேண்டும்..
பகையும் பிணியும் தொலைந்திட வேண்டும்..
ஆறுதலும் தேறுதலும்
தெய்வமே தந்திடுக..
பிணியானவை தீர்த்து
பெருமானே காத்திடுக..
***
என்ன சொல்வது..
எப்படிச் சொல்வது?..
அன்பின் பாலு அமரர் ஆனார்..
நம் மனதை நாம் தான்
தேற்றிக் கொள்ள வேண்டும்..
அவரது குரல் வழி
எத்தனை எத்தனயோ
பாடல்கள்..
அத்தனையிலும்
அல்லல் பட்ட மனதின் ரணங்களுக்கு
மருந்தாய் இருந்தவை பற்பல..
அவை ஒருபுறம் இருக்க
திரு அண்ணாமலையை
முன் வைத்து அவர் பாடிய பாடல்களும்
லிங்காஷ்டகம், வில்வாஷ்டகம்,
சிவாஷ்டகம்,
காசி விஸ்வநாதாஷ்டகம்
முதலான பாமாலைகளும்
கேட்கும் பொழுதெல்லாம்
துன்பம் தீர்ப்பவை..
இந்த மண்ணை விட்டு
மறைந்திருக்கிறார்..
நம் மனதை விட்டு அல்ல..
என்றும் என்றென்றும்
காற்றொடு காற்றாய்
நம்முடன் கலந்திருப்பார்...
***
இன்றைய பதிவில்
கவியரசரின் தெய்வீக வரிகள்
பாலுவின் இனிய குரலில்..
வானம் எந்தன் மாளிகை
வையம் எந்தன் மேடையே..
வண்ணங்கள் நான்
எண்ணும் எண்ணங்கள்..
எங்கிருந்தேன் இங்கு வந்தேன்
இசையினிலே எனை மறந்தேன்..
இறைவன் சபையில்
கலைஞன் நான்!..
சென்று வருக பாலு..
சென்று வருக..
மீண்டும் இங்கே பிறந்து
இசையை மழையாய் பொழிக..
***
ஓம் நம சிவாய சிவாய நம ஓம்..
ஃஃஃ