சில்.. எனும் காற்று

அக்கா.. அக்கா!..

வாம்மா.. தாமரை!.. வா.. வா.. வெகு நாளாச்சு இல்லே!..

என்னக்கா.. நீங்க?.. போன வாரந்தானே.. கோயில்..ல பார்த்து பேசிக்கிட்டு இருந்தோம்!..

ஆமா..மா!.. ஆனாலும் பல நாளான மாதிரி இருக்கு!...

எங்கே பசங்களைக் காணோம்?...

நாட்டுக் கோழி வளர்க்கிறது எப்படின்னு.. பயிற்சி பட்டறை நடத்துறாங்களாம்!.. அங்கே போயிருக்காங்க!..

தெரிஞ்சுக்கிட்டுமே.. நல்லது தானே அக்கா!..

அப்போதெல்லாம் வீட்டுக்கு பத்து கோழி நிக்கும்.. அதுங்களுக்கு தீனி போடறதும் முட்டை எடுக்கிறதும் அடை வெக்கிறதும்.. காக்கா கிட்டேயிருந்து காப்பாத்துறதும் - அதெல்லாம் பழைய கனவாப் போச்சு!.. இப்போ உள்ள பிள்ளைங்களுக்கு நாட்டுக் கோழி எப்படி இருக்கும்...ன்னே தெரியாது!...

அதான் காலம் மாறிப் போச்சே!..

அது கிடக்கட்டும்.. துபாய் ..ல உன்னோட டார்லிங் எப்படி.. சௌக்கியமா!..

ம்ம்.. நேத்து கூட பேசினேன்.. கில்லர் ஜி அங்கிள் வேலையத் தூக்கிப் போட்டுட்டு போடா... சரிதான் ..ன்னு வந்துட்டாராம்!.. குமார் அண்ணனும் லீவுல போய் இருக்காராம்!... கலகலப்பா பேசறதுக்கு ஆள் இல்லாம அலுப்பா இருக்குதாம்!...

அடக் கடவுளே!.. அதான் கம்ப்யூட்டர் இருக்குது..ல்ல!.. அதைத் திறக்க வேண்டியது தானே.. நமக்கு வேண்டியப்பட்டவங்க எத்தனை பேரு நல்ல விஷயங்களை வலைப் பதிவு..ல எழுதிக்கிட்டு இருக்காங்க... அதை எல்லாம் படிக்க வேண்டியது தானே!.. அதுக்கு அப்புறம் அலுப்பு எப்படி வரும்..ன்னேன்!..

அதெல்லாம் படிக்கிறது தான்.. என்கிட்டேயும் அதைப் பத்தி பேசுவாங்க!.. உங்க அண்ணாச்சி ஆப்பிள் பழத்தைப் பத்தி ஏதோ எழுதியிருந்தாங்களாம்.. அதைப் படிச்சுட்டு அட்வைஸ் ஆறுமுகம் மாதிரி ஏகப்பட்ட சேதி... நான் கொய்யாப் பழத்துக்கு மாறிட்டேன்.. நெல்லிக்காய்க்கு மாறிட்டேன்..ன்னு ஒரே களேபரம்!..

மாறிட்டேன்..ன்னு சொன்னதும் என் ஞாபகம் அந்தக் கதைக்குப் போயிடுச்சு!..

எந்தக் கதைக்கு அக்கா!...

அந்த ராஜாமணியோட வறட்டுக் கோபத்தால.. அந்த அப்பாவிப் பொண்ணுக்கு என்ன ஆனதோ?.. அவ எப்படி இருக்காளோ?.. ந்னு நினைச்சு அடி வயிறு வலிக்குது...

என்னக்கா.. இது... இப்படிச் சொல்றீங்க?...

ஆமாம்.. தாமரை.. எதிர்த்த வீட்டுல நடக்கிறதைப் பார்த்த மாதிரி இருக்கு!... கதை தான்.. ஆனாலும் படிச்சு முடிக்கிறப்போ.. அந்தப் பொண்ணோட சாந்தமான குணத்துக்கு அவ நல்லா இருக்கணும் கடவுளே... ந்னு கும்பிடத் தோணுது..

அக்கா.. அக்கா.. சொல்லுங்க அக்கா!.. அந்தக் கதைய!...

வலங்கைமான்..ல இருந்து ஒருத்தர்.. ராஜாமணி..ன்னு பேரு.. சென்னைக்குப் போய் அங்கே அம்பத்தூர்ல.. ஒரு ஹோட்டல்ல வேலைக்கு இருக்கார்.. அங்கே சாப்பிட வர்ற மதுசூதனன்..ங்கறவரோட பழக்கமாகுது.. இவரு திருவிடைமருதூர்...

இந்த ஹோட்டல்...ல வேலை செய்ற ராஜாமணி - தானே புதுசா ஹோட்டல் ஆரம்பிக்க இருக்கிறதாவும் அங்கே தனக்கு ஆதரவு தரணும்...ன்னு, வேண்டுகோள் வைக்கிறார்...

ம்ம்.. நல்லா இருக்கே!...

மறுநாள் ராஜாமணியோட சாப்பாட்டுக் கடைக்குப் போறார் மது... ஒரு வீட்டோட பெரிய திண்ணைதான் சாப்பாட்டுக் கடையா மாறி இருக்கு.. ஏதோ ஓரளவுக்கு சாப்பாடும் இருக்கு... மதுவும் ராஜாமணிக்காக தொடர்ந்து அங்கே சாப்பிடுகின்றார்...

ஹோட்டல் மாதிரி இந்தத் திண்ணையை மாத்திக் கொடுத்த ஆசாரியார் காசு ஏதும் கொடுக்காம சாப்பிடுவதைப் பார்த்து ராஜாமணியோட நிலைமையைப் புரிஞ்சுக்கிறார் மது...

ம்!..

ஒரு நாள் மது சாப்பிடும்போது எதிரே ஆசாரியார் .. அவர் சாப்பிட்ட வடையில நீளமான தலைமுடி.. என்ன ராஜாமணி.. வடைக்கு சவுரி வெச்சிருக்கே!.. ந்னு அவர் சொன்னதைத் தாங்கமுடியாத ராஜாமணி - கடை மத்தியில வெச்சி பத்மாவை - அது தான் ராஜாமணியோட மனைவி பேர் - சட்டுவத்தால கன்னத்தில அடிச்சிடுறார்!...

அடப்பாவி!..

பத்மா அடி வாங்கறப்போ அவ இடுப்பில கைக்குழந்தை வேற!.. ஒன்னுமே சொல்லாம அந்தப் பொண்ணு பரிதாபமா அங்கேயிருந்து உள்ளே போயிடுறா...

இந்தக் கொடுமையப் பார்க்க சகிக்காத மது -
நீயும் ஒரு மனுசனா.. ங்கற மாதிரி சாப்பிடாம வெளியே போய்டுறார்...

அக்கா.. நானா இருந்தா அந்த இடத்திலேயே -
ராஜாமணிக்கு ஓங்கி ஒரு அறை - பளார்..ன்னு கொடுத்திப்பேன்!..

நான் மட்டும் என்ன சும்மா வருவேன்...னா நினைக்கிறே!..

பாவி.. படுபாவி!.. கட்டுன பொண்டாட்டிய அடிக்கிறவனெல்லாம் ஒரு மனுசனா?.. அவங்கையால சமைச்சது சாப்பாடா ?.. அதைத் தின்னவனும் உருப்பட மாட்டானே!... அந்தக் கடையும் வெளங்காதே!..

அப்படித் தானே ஆகிப் போச்சு!..

..... ..... ..... ..... .....!..

அன்னைக்கு ராத்திரி மது தங்கியிருக்கிற இடத்துக்கே போயி -
இல்லாமையும் இயலாமையும் தான் என்னைய இந்த மாதிரி ஆக்கிடுச்சு..
இனிமே இந்த மாதிரி அடிக்க மாட்டேன்...ன்னு ராஜாமணி கெஞ்சறார்...

மது சமாதானமாகிற மாதிரி இல்லை.. ஆனாலும் ராஜாமணி கெஞ்சறார்.. ரெண்டு நாளாத் தான் கையில காசு பார்க்கிறேன்.. என் கடையப் புறக்கணிச்சிடாதீங்க... ந்னு கலங்குறார்..

சரி.. நாளைக்கு வர்றேன்.. போங்க..ன்னு ராஜாமணிய அனுப்பிடுறார்...

ஆனா - அன்னைக்கு இரவே ஊர்ல...யிருந்து அப்பாவுக்கு உடம்பு சரியில்லை..ன்னு தந்தி வருது... மது பதறி அடிச்சுக்கிட்டு ஓடுறார்..
அங்கே எல்லாம் முடிஞ்சு சென்னைக்கு திரும்பி வர்றதுக்கு ஒரு மாதம் ஆகிடுது...

ம்!...

ஞாபகம் வந்து ராஜாமணியோட ஹோட்டலுக்குப் போனால் -

போனால்!?...

அந்தத் திண்ணை காலியாக் கிடக்குது...

அட!...

அந்த வீட்டுக்கார மாமியை விசாரிக்கிறார்... அவங்க சொல்றாங்க..
மறுபடியும் புருஷன் பொண்டாட்டி தகராறு.. கொடுமையப் பார்க்க சகிக்காம
குடக்கூலியக் கொடுத்துட்டு இடத்தை விட்டுக் கிளம்பு ... ந்னு சொல்லிட்டேன்!... அவங்கிட்ட பணம் இல்லை.. பண்ட பாத்திரமெல்லாம் திண்ணையிலயே போட்டுட்டுப் போய்ட்டான்!... - அப்படின்னு சொல்றாங்க!..

அக்கா.. குடக்கூலி..ன்னா என்னாக்கா?..

குடக்கூலி..ன்னா வாடகை.. ந்னு அர்த்தம்!..

மாறிட்டேன்...ன்னு சொன்ன ராஜாமணி மாறவே இல்லை...
மறுபடியும் கை நீட்டல்.. தகராறு.. ஆற்றாமை.. ஆத்திரம்.. அராஜகம்!..

மதுவுக்கு மனசு நொந்து போகுது.. அந்தத் திண்ணைய பார்க்கிறார்..

அங்கே அந்த சட்டுவம்.. அதே சட்டுவம்!.. அதுமட்டும் நிமிர்ந்து நிக்குது..
நிமிர்ந்து நிற்கிற சட்டுவம் நூறு கண்களோட மதுவைப் பார்த்து விழித்தது..
அப்படின்னு கதையை முடிக்கிறப்போ...

சொல்லாதீங்க.. அக்கா... சொல்லாதீங்க!...
கைப்புள்ளைக்காரி.. அந்த பத்மா.. பாவம்!.. மனசு கிடந்து அடிச்சுக்குது!...

கண்ணீரோட கண்ணீரா கஷ்டத்தையும் மறைச்சுக்கிட்டு... பத்மாவைப் போல எத்தனை எத்தனையோ பேர்... கதை தான்...ன்னாலும் கடந்து போகமுடியலை.. தாமரை!..

உண்மைதான் அக்கா!.. ஆனாலும், எனக்கொரு சந்தேகம்!..

என்ன தாமரை?..

சட்டுவம்...ன்னா என்ன அக்கா?..

சட்டுவம்...ன்னா அரிகரண்டி.. சாரணி..ன்னு சொல்லுவமே.. அது!..

அப்போ சரி!.. சட்டுவம் மாதிரி ஜடமாத் தான் இருந்திருக்கார்.. ராஜாமணி...
அரிகரண்டி சட்டுவத்துக்குத் தெரியுமா சமையல் ருசி?...
அந்த மாதிரி வாழ்க்கையோட ருசி தெரியாம போச்சு - ராஜாமணிக்கு!...

வாய்க்கு ருசியா சமைக்கத் தெரிஞ்ச ராஜாமணி -
வாழ்க்கையோட ருசியை தெரிஞ்சிக்க மறந்துட்டார்!..

அக்கா.. இந்தக் கதைய எழுதுனவங்க யாரு?..

பச்ச மொழகா!.. - ங்கற இந்தக் கதைய எழுதினவங்க திரு மோகன் ஜி.. 
கதை, கவிதை, நாடகம்..ன்னு நிறைய எழுதியிருக்காங்க...
புகழ் பெற்ற சாகித்ய அகாதமியின் மொழி பெயர்ப்பாளர்..ங்கறது சிறப்பு..

இவங்களோட ஆக்கங்களைப் பற்றி,

திரு. வை.கோ அண்ணா அவர்களும்

திரு. கரந்தை ஜெயக்குமார் அவர்களும்

தங்களுடைய தளத்தில் சிறப்பு செய்திருக்கிறாங்க...

திரு மோகன் ஜி அவர்களுடைய கதைகள் - நிறைய!...
ஒன்னு தான் உனக்கு சொல்லியிருக்கேன்...

பச்சை மிளகாய் காரத்தினால கண் கலங்கும்..

ஆனா - இங்கே,
பத்மா மேல ஏற்படற கருணையால கண் கலங்குது!..

அக்கா!.. அது தான் எழுத்தின் வெற்றி.. எழுத்தாளனுடைய வெற்றி!.. 
இங்கே இருக்கிற ராஜாமணிகள் - இந்த எழுத்தினால திருந்தணும்!.. 

உண்மை தான் தாமரை!.. அது தான் நோக்கம்!...

சரி.. அக்கா.. நான் புறப்படுறேன்!.. அத்தை காத்துக்கிட்டு இருப்பாங்க!..

இரும்மா... மழை வரும் போல இருக்கு.. சிலுசிலு..ன்னு காற்று வேற வீசுது..
கதகதப்பா ஒரு காபி குடிக்கலாம்!..

ஓ.. கதைக்கு கதையும் சொல்லி குடிக்கிறதுக்கு காபியும் தர்றீங்களா!..
அக்கா..ன்னா அக்கா தான்!...

தாமரை சிரித்தாள்.. 

தமிழ்ச்செல்வியும் சிரித்தாள்..

வாழ்க நலம்!..

***