கரிக்குருவி - 1

புள்ளும் சிலம்பின காண் புள்ளரையன் கோயிலில்
வெள்ளை விளிசங்கின் பேரரவம் கேட்டிலையோ
பிள்ளாய் எழுந்திராய்!..

மார்கழி மாதத்தின் - இளங்காலைப் பொழுது!..

தன் தோழியரை எழுப்புவதில் முனைப்பாக இருக்கின்றாள் சூடிக் கொடுத்த சுடர்க் கொடியாள்!..

அடிப் பெண்ணே!..

இளங்காலைப் பொழுதில் இன்னும் என்ன தூக்கம்?..

இளங்காளை!.. இனியவன்!..
இனி அவன் ஆன - இனியவனைத் தொழப் போக வேண்டாமா!..

பறவைகள் எல்லாம் சிலம்பின் ஒலி போல இனிமையாக குரல் கொடுத்துக் கொண்டிருக்கின்றனவே!..

அந்த ஒலி - கோவிந்தா.. கோவிந்தா!.. - என்று உனக்குக் கேட்கவில்லையோ!..

பறவைகளுக்கெல்லாம் ராஜன் - கருடன்!..
அந்த கருடனுக்கும் ராஜன் - ரங்கன்.. ஸ்ரீரங்கன் - ஸ்ரீரங்கராஜன்!..

அவனுடைய திருக்கோயிலின் வெண்சங்கிலிருந்து - நாதம் பெருஞ்சத்தமாக
எங்களுக்குக் கேட்கின்றது!..

வெண்சங்கின் பெருஞ்சத்தமும் உன் காதுகளைத் துளைக்கவில்லையோ!?..

இன்னும் என்ன தூக்கம்?.. எழுந்து வெளியே வா!..

என்ன ஒரு விசித்திரம்!..

திருப்பாவையின் ஒவ்வொரு எழுத்தும் தித்திக்கின்றது!..

சின்னஞ்சிறு பறவைகளின் குரலை சிலம்பின் ஒலிக்கு இணையாகக் கூறிய - கோதை நாச்சியார் - வெண்சங்கின் நாதத்தைப் பேரரவம் என்கின்றாள்!..

என்ன ஒரு நயம்!..

இப்படி இருந்தும் - அந்தத் தோழி உறக்கத்திலிருந்து எழுந்தாளா!?..

இல்லை.. இல்லை..

ஆண்டாளின் அமுதத் தமிழ் கேட்க வேண்டுமென அவள் உறங்குவது போலவே கிடக்கின்றாள்!..

மீண்டும் - கோதை நாச்சியார் அழைக்கின்றாள்!..

கீசுகீசு என்று எங்கும் ஆனைச்சாத்தன் கலந்து
பேசின பேச்சரவம் கேட்டிலையோ பேய்ப்பெண்ணே!..

ஆறாவது திருப்பாடலில் பொதுவாக புள்ளினங்கள் என்று குறித்த ஆண்டாள் - ஏழாவது திருப்பாடலில் நேரிடையாக ஆனைச்சாத்தன் என்கின்றாள்..

ஆனைச்சாத்தன், தன் துணையுடன் கூடிக் கலந்து - கீசு கீசு எனப் பேசும் பேச்சரவம் கூட உனக்குக் கேட்கவில்லையா?..

பேய்ப் பெண்ணோ நீ!?..

நள்ளிருளில் விழித்தெழுந்து, கூத்தடித்து மகிழும் பேய் பிசாசுகள் எல்லாம் விடியற் காலையில் -

வெள்ளை விளிசங்கின் பேரரவம் கேட்டதும் வெருண்டு ஓடிப் போகுமே!..

அப்படி ஓடித் தொலையாத பேய் எதுவும் உன்னைப் பிடித்திருக்கின்றதோ?..

எழுந்திராய்.. தோழீ.. எழுந்திராய்!..

தன் துணையுடன் கூடிக் கலந்து - கீசு கீசு எனப் பேசும் ஆனைச்சாத்தன்!..

ஆனைச்சாத்தன்!.. 
இதுதான் கரிச்சான் எனப்படும் கரிக்குருவி!..

காலையில் கீச்சிடுபவை எத்தனையோ பறவைகள்!..

அவற்றுள் ஆனைச்சாத்தன் எனப்பட்ட கரிக்குருவியை - ஏன் குறித்தாள் ஆண்டாள்?..

அது சமூகத்துடன் ஒட்டி உறவாடுவதால்!..

தொழுவம் மாடுகளைக் கட்டிப்போடுமிடம். இதுவே கொட்டில் எனப்படுவதும்.

மாட்டுத் தொழுவத்தை - அதிலும் குறிப்பாக எருமைக் கொட்டிலை ,

சூடிக்கொடுத்த சுடர்க்கொடியாள் குறிக்கும் அழகே - அழகு!..

எருமைச் சிறுவீடு!..

திருப்பாவையின் எட்டாவது திருப்பாடலில் இந்த வார்த்தையைக் காணலாம்!..

இன்றைக்கு -
இயற்கை எழில் கொஞ்சும் காட்சிகளுள் - மீதமுள்ள அருங்காட்சியாக -
கரிச்சான் - எருமையின் முதுகில் அமர்ந்து கொண்டு ஆனந்தமாக வலம் வருவதைக் காண்கின்றோம்..

அன்றைக்கு -
ஆயிரத்து முன்னூறு ஆண்டுகளுக்கு முன் -
எல்லா வளங்களும் நிறைந்திருந்த - அந்தக் காலத்தில் -

கனைத்த இளங் கற்றெருமை முதுகில் அமர்ந்திருக்கும் கரிக்குருவியை -

ஆண்டாள் கண்டிருக்க மாட்டாளா!..

கண்டு இன்புற்றிருக்க மாட்டாளா!..

அந்த இன்பத்தின் பயனையே - ஆண்டாள் நமக்கு வாரிக் கொடுத்தாள்!..

பறவைகளையும் விலங்குகளையும் - உற்று நோக்கி உளம் மகிழ்ந்த - கோதை
அவற்றைச் சிறப்பித்து திருப்பாவையில் பதிவு செய்திருக்கின்றாள்.

ஆண்டாள் திருவடிகள் போற்றி.. போற்றி!.. 

* * * 

எருமையின் முதுகில் சும்மா வேடிக்கைக்காக அமர்வதில்லை - கரிச்சான்!..

அதன் - முதுகிலும் முரட்டுக் கொம்புகளுக்கு இடையே உச்சந்தலையிலும் அடர்ந்திருக்கும் முடிகளுக்கிடையே பதுங்கிக் கொண்டு தலைவலியை உண்டு பண்ணும் சிறு சிறு பூச்சிகளைப் பிடித்துத் தின்று ஒழிப்பதே -

இரட்டைவால் குருவியின் தலையாய வேலை!..

சமயத்தில் - இந்தக் கரிச்சான் என்ன செய்யும் தெரியுமா!..

எருமையின் கண்ணோரத்தில் - உலர்ந்து ஒட்டிக் கொண்டிருக்கும் அழுக்குகளையும் -

ஒரு தாயின் பாசத்துடன், ஒரு தாதியின் பரிவுடன் -
தன் கூரிய அலகால் மெதுவாக - உதிர்த்து விடும்!..

இந்தப் பாசத்தையும் பரிவையும் அதற்குச் சொல்லிக் கொடுத்தது யார்?..

சிந்திக்க சிந்திக்க ஆச்சர்யம் தான் விரிகின்றது!..

எருமை மட்டும் என்றில்லை..
ஆடு, மாடு இவைகளுக்கும் கரிச்சான் உற்ற தோழனே!..

ஆற்றங்கரைகளிலும் குளத்தின் ஓரத்திலும் கால்நடைகள் மேயும் போது -

அவற்றின் தோழர்களாக கரிக்குருவி, கொக்கு மற்றும் மடையான்களையும் கண்டு மகிழலாம்.

இந்தக் கரிச்சான் வீட்டுக்கு அருகிலேயே சுற்றித் திரிந்தாலும் -
சக மனிதர்களுக்கு எவ்விதத் தொல்லையும் கொடுப்பதில்லை.

மொட்டை மாடியில் - வற்றல் என எதையாவதைக் காய வைத்தால் அதைக் காக்கைகளிடம் இருந்து காப்பதற்கே -

ஒரு ஆளைத் தனியாகப் பணி நியமனம் செய்ய வேண்டும்..

ஆனால் - அந்த இடத்தில் குறுக்கும் நெடுக்குமாக கம்பியும் -
ஒரு கரிக்குருவியும் இருந்து விட்டால் போதும்!..

நாம் நிம்மதியாக - அடுத்த வேலையைப் பார்க்கப் போய் விடலாம்..

கூலியில்லா வேலையாளாக - வெகு சிரத்தையுடன் ஒற்றை ஆளாக -
காக்கைகளை அடித்து விரட்டி விட்டு -

வற்றலைப் பத்திரமாகப் பாதுகாத்துக் கொடுத்து விடும்.

காக்கை என்ன காக்கை!..

கழுகையே விரட்டி அடிக்கும் வல்லமை பெற்றது கரிக்குருவி.

அதனால் தான்,  கரிச்சானுக்கு வலியன் என்றொரு பெயரும் அமைந்தது.

கரிக்குருவிக்கு ஏன் வலியன் என்ற பெயர் அமைந்தது!?..

அதை அடுத்த பதிவினில் தருகின்றேன்..

சக பதிவரான - கலையரசி.G அவர்களின்

ஊஞ்சல் வலைத்தளத்தில்

'' பறவை கூர் நோக்கல் '' - எனும் பதிவைப் படித்ததுமே -

கரிக்குருவியைப் பற்றி ஒரு பதிவினைத் தர வேண்டும் என விரும்பினேன்.

காரணம் -

இயற்கையோடு இணைந்து வாழ்ந்த வாழ்க்கையில் கரிக்குருவியை ரசித்த தருணங்கள் மீண்டும் கிடைக்காதவை.

குறுஞ்செடிகளின் மெல்லிய கிளைகளிலும் வீடுகளின் அருகிலுள்ள கம்பிகளிலும் யதேச்சையாக அமர்ந்தபடி -

ஒய்யாரமாக தன் பாட்டுக்கு தானே ஆடிக் கொண்டிருக்கும் சுகவாசி - கரிக்குருவி.

முன்பெல்லாம் - இருப்புப் பாதையில் மருங்கில் அமைந்திருந்த தந்திக் கம்பங்களின் கம்பிகளில் கூட்டங்கூட்டமாக கரிக்குருவிகளைக் காணலாம்.

ஆனால், தற்போது - இருப்புப் பாதையின் ஓரத்தில் தந்திக் கம்பங்களையும் காண முடிவதில்லை.

கரிக்குருவிகளையும் காண முடிவதில்லை..

தானும் வாழ்ந்து - தன்னைச் சேர்ந்த சக பறவையினங்களையும் வாழ வைக்கும் குணமுடையது - கரிக்குருவி..

கலையரசி.G அவர்களின் பதிவுக்குக் கருத்துரை வழங்கியதும் -

இந்தப் பதிவுக்கான களம் அமைந்து விட்டது.

கலையரசி.G அவர்கள் -
கரிச்சானைப் பற்றித் தாங்களும் ஒரு பதிவு எழுதுக!.. - என உற்சாகப்படுத்திய வகையில் - மகிழ்ச்சி கொண்டு இப்பதிவினை வழங்குகின்றேன்.

அடுத்த பதிவினில் -

கரிக்குருவிக்கு வலியன் என்ற பெயர் அமைந்த காரணத்துடன் சந்திப்போம்..

* * *

ரெட்டை வால் கரிச்சான் - நம்மிடமிருந்து எதையும் எதிர்பார்ப்பதில்லை!..

ஆனால் - நாம் தான் ரெட்டை வாலின் வாழ்விடங்களை மூர்க்கத் தனமாக அழித்தொழித்தோம்.

இனியேனும் திருந்தி 

இவ்வுலகம் அனைத்து உயிரினங்களுக்கும் பொது 

என்பதைப் புரிந்து கொண்டு 

சக உயிரினங்களையும் வாழ விடுவோமாக!..

வாழ்க வையகம்..

வாழ்க வளமுடன்!.. 

* * *