நாடும் வீடும்
நலம் பெற வேண்டும்
பகையும் பிணியும்
தொலைந்திட வேண்டும்..
***
இன்று
ஆவணி 14
வியாழக்கிழமை
தேவாரத் திருப் பதிகங்களுக்குள் காட்டப்பட்டிருக்கும்
இயற்கைக் காட்சிகள் நம்மை மயக்குவன..
இப்படியெல்லாம் இந்த ஊர்கள் இருந்திருக்கின்றன ஒரு காலத்தில்!.. - என்ற ஆதங்கமும் மனதில் எழுவதைத் தவிர்க்க முடியாது..
அவ்வப்போது
அவற்றைக் கண்டு தளத்தில் தருவதற்கு முயற்சிக்கின்றேன்..
தொகுப்பிற்குத் துணை :-
பன்னிரு திருமுறை, தருமபுர ஆதீனம்..
இன்றைய பதிவில் சுந்தரமூர்த்தி ஸ்வாமிகள் நமக்குக் காட்டுகின்ற இயற்கைக் காட்சி..
அங்குமிங்குமாக அலை பாய்ந்து கொண்டு வந்த - குரங்குக் கூட்டம் அந்தத் தோட்டத்தைக் கண்டது..
அது வாழைத் தோட்டம்..
பசி மிகுத்திருந்த வேளையில்
வாழைத் தோட்டம் அமிர்தக் கடல் போலக் காட்சியளித்தது..
குரங்குகளின் அதிரஷ்டம் அருகிருந்த பலாத் தோப்பில் இருந்து கனிந்த பழங்களின் வாசம்..
வாழைத் தார்களையும் , பலாப் பழங்களையும் கண்ட குரங்குகளுக்கு அதற்கு மேல் அடக்க ஒடுக்கமாய் இருக்க முடியவில்லை.. ஒருசேரப் பாய்ந்தன - உண்டு களிப்பதற்கு..
தலைமைப் பொறுப்பில் இருந்த குரங்கு சொன்னது - " இப்படியான முயற்சி சரியல்ல நண்பர்களே.. ஒரு சிலர் சென்று கனிந்த பலாப் பழத்தை அங்கிருந்து கொண்டு வாருங்கள்.. இங்கே வாழைக் கனிகளைப் பறித்துக் கொள்ளலாம். காவல் இல்லை என்றாலும் தோட்டங்களுக்கு சேதம் விளைத்தல் சரியில்லை!.. " -
' பசிக்கிற நேரத்தில இவன் வேற தொந்தரவு செஞ்சுக்கிட்டு.. ' - என்று உள்ளுக்குள் நினைத்துக் கொண்டாலும் இளம் பெண் குரங்குகளை நோட்டமிட்டபடி - பலாப்பழம் பறிப்பதற்குக் குதித்தோடின வாலிபக் குரங்குகள்..
அடுத்த சில நொடிகளில் கூட்டத்துக்குத் தேவையானதை விடவும் அதிகமான பழங்கள் சேர்க்கப்பட்டு விட்டன..
கொண்டு வரப்பட்ட பலாப் பழங்களை
சாமார்த்தியக் குரங்குகள் ஒன்று சேர்ந்து பிய்த்தன.. உள்ளிருக்கும் சுளைகளைப் பிடுங்கி எடுத்து வெளியே பரப்பி வைத்தன..
ஆயிற்று.. இனி பங்கீடு தான்..
கிழடான இரு குரங்குகள் பலாச் சுளைகளையும் வாழைப் பழங்களையும் தக்க முறையில் பங்கிட்டு முன் வைத்தன..
ஆரம்பமாயிற்று பிரச்னை..
" எனக்கு வைத்த பங்கு கொஞ்சமாக இருக்கின்றதே!.. " என்றது - வானரம் ஒன்று..
" எனக்கான பங்குதான் கொஞ்சம்.. " - என்றது மற்றொன்று..
" நீ பார்த்த வேலைக்கு இதுவே அதிகம்!.. கொடுத்ததைப் பேசாமல் எடுத்துக் கொண்டு போ!.. " - என்றது வேறொன்று..
" அதை நீ சொல்லக்கூடாது!.. " - மூலையில் இருந்த வானரம் கூச்சலிட்டது..
" இனி பொறுப்பதற்கு ஒன்றும் இல்லை.. எரிதழல் கொண்டு வாடா த்ம்பி!... " - என்று குதித்தது பிறிதொன்று..
அவ்வளவு தான் அங்கே மூண்டது கலவரம்.. கூச்சலும் குழப்பமும் எழுந்தன..
ஒரு வானரம் ஓடிப் போய் தாழை மடல்களைப் பிய்த்துக் கொண்டு வந்தது.. வாழை மட்டைகளுடன் ஓடி வந்தது வேறொன்று.. இன்னொன்று ஓடிப்போய் பலா மரத்தில் இருந்து குச்சிகளை ஒடித்துக் கொண்டு வந்தது..
அறிவு நிறைந்ததாய் தம்மை நினைத்துத் தருக்கிக் கொண்ட குரங்குகள் - தாழை மடல்களாலும் வாழை மட்டைகளாலும் பலாக் குச்சிகளாலும் தமக்குள் அடித்துக் கொண்டன..
அவ்விடத்தில்
கூச்சலும் குழப்பமும் மேலோங்கியிருந்தது
சச்சரவின் முடிவு என்ன என்பது தெரிய வில்லை.
இப்படியான கூத்து நிகழ்ந்த இடம் திருவாஞ்சியம்..
இந்த நிகழ்வினைக் கண்ணுற்ற சுந்தர மூர்த்தி ஸ்வாமிகள் -
வாழைப் பழங்களுக்காக (அற்ப விஷயங்களுக்காக) குரங்குகள் அடித்துக் கொள்ளும் வளம் மிக்க திருவாஞ்சியத்தில் மாதொருபாகன் எழுந்தருளியிருக்கின்றான்.. அவனை அல்லாது வேறொரு கதி உண்டோ.. வேறொருவரை, இறைவன - என, யாம் நினைக்கக் கடவோமோ!..
- என்று, மேலான பரம் பொருளைப் போற்றித் திருப்பதிகத்தினுள் பாடியருள்கின்றார்..
இன்றைய மக்களும் இப்படித்தான் இருக்கின்றார்கள் - என்பது அடிக்குறிப்பு..
வாழையின் கனி தானும்
மது விம்மு வருக்கையின் சுளையும்
கூழை வானரம் தம்மிற்
கூறிது சிறிதெனக் குழறித்
தாழை வாழையந் தண்டாற்
செருச்செய்து தருக்கு வாஞ் சியத்துள்
ஏழை பாகனை அல்லால்
இறையெனக் கருதுதல் இலமே.. 7/76/9.
***
ஓம் நம சிவாய சிவாய நம ஓம்
***
.webp)
