நான் அவந்திகா

நாடும் வீடும்

நலம் பெற வேண்டும்

பகையும் பிணியும்

தொலைந்திட வேண்டும்..

***

எங்கள் பிளாக்கில் கடந்த வாரம்  வெளியான காற்றினிலே.. குறுந் தொடரின் ஐந்தாம் பகுதியில் சகோதரி கீதா ரங்கன் அவர்கள் கேட்டிருந்த சந்தேகத்திற்காக இன்றைய பதிவு..

***

எனக்கு எழுந்த கேள்விகள்.. துரை அண்ணா விளக்குங்க ப்ளீஸ்..

அவந்திகாவும் மித்ராவும் ஏன் தற்கொலை செய்து கொள்கிறார்கள்?.. அவர்கள்தான் அந்தக் கயவனை கொன்று வென்றுவிட்டார்கள்..

அப்படியே அந்த நாகரத்தினக் கல் அவர்கள் உக்ரத்துடன் தேடியதால் டக்கென்று கிடைக்க வில்லை.. 

ஆனால் உயிரை மாய்த்துக் கொள்ளாமல் கொஞ்சம் தேடியிருக்கலாமோ.. அவர்கள் மீண்டும் பிறப்போம் என்றும் சொல்கிறார்கள்.. இந்தப் பகுதி தான் புரிய வில்லை அண்ணா..

கீதா..

***

அன்பின் நன்னெஞ்சினர் அனைவருக்கும் வணக்கம்..

நான் அவந்திகா ஸ்ரீ ஷாந்தினி பேசுகின்றேன்..

தங்களுடன் - கடந்த ஐந்து வாரங்களாக செவ்வாய்க் கிழமை தோறும்  பழைய நினைவுகளைப் பகிர்ந்து கொண்ட பொழுதுகள் இனிமையானவை...

காலங்கள் முற்பட்டது.. ஆயினும் உங்கள் அனைவருக்கும் அன்பின் இளைய - இனிய மகளாக நிற்கின்றேன்..

நமது சந்தோஷங்களும் சீற்றங்களும் பிறவிகள் தோறும் தொடர்ந்தே வருகின்றன..

எனவே மனம் இன்னும் ஆறவில்லை..

நாம் புறத்தே இருந்து வீழ்த்தப்பட்டாலும் வெற்றி நம்முடையதாகவே இருக்கின்றது..

ஆயினும் அன்றைக்கு ஏன் இப்படியான விபரீத முடிவு என்ற ஆதங்கத்திற்கும் இரக்கத்திற்கும் நன்றி..

என் தந்தையைக் கொன்ற அந்த மூர்க்கனை வேரறுத்த பின்னர் தனியளாகி விட்டேன்..

அவனை வீழ்த்தி விட்டேன்.. வெற்றி தான்..

ஆனாலும் அதுவே பாதுகாப்பானதா?...

இன்றைக்கு இவன்..

நாளைக்கு எவனோ?..

இப்படியான  கேள்வியால் பகல் பொழுதும் இரவாகிப் போனது..

அரண்மனை முழுதும் சோகம் நிறைந்து விட்டது...

மிலேச்சர்களிடம் இருந்து தங்களை பாதுகாத்துக் கொள்ளும் நிலைக்கு திலகபுரி சமஸ்தானத்தின் மக்கள் அனைவரும் தள்ளப்பட்டனர்.. பாதுகாப்பின் நிமித்தம்

உஜ்ஜயினிக்கு செல்வது கூட அப்போது ஆபத்தாக இருந்தது..   விஷக் கிருமிகள் காற்றில் பரவியதான சூழ்நிலை..

எதையும் ஆழ்ந்து சிந்திக்க வில்லை.. ஆயினும் நொடிப் பொழுதில் உணர்ந்து மேற்கொள்ளப்பட்டதே உயிர்த் தியாகம்..

அதற்கு மிக முக்கிய காரணம் - மிலேச்சர்களுக்கு இரையாகி விடக்கூடாது என்ற எண்ணமே..

எனக்கு உறுதுணையாய் நின்றவள் எனது ஆருயிர்த் தோழி மித்ரா சுபாஷினி..

" மீண்டும் மீண்டும் பிறந்திருப்போம்!.. " - என்று நானே மித்ராவை அழைத்தேன்..

ஸ்ரீ உஜ்ஜயினி மாகாளீஸ்வரியின் அருளால் தான் அன்றைக்கு வென்றேன் என்பதை அடுத்து வந்த பிறவியில் தான் உணர்ந்து கொண்டேன்.. இனிமேலும் அன்னை துணையிருப்பாள் என்பதும் எனக்குத் தெரியும்..

ஒருவன் அல்லன் கொடூரன்..

அன்றைக்கு தேசத்தினுள் புகுந்த

ஒவ்வொருவரும் கொடூரர்களே!..

பொன்னை அடையும் முன் பொருளை அடையும் முன்

பெண்ணை அழித்தவர்களே அதிகம்!...

பாரத தேசத்தின் மண்ணை மிதித்தும் நல்ல புத்தி வரவில்லை எனில் வேறு என்ன தான் செய்வது?..

இம்மண்ணின் கன்னியர் கண்ணீர் சிந்தக் கூடாது என்பதில் உறுதியாக இருக்கின்றோம்..

அதே சமயம் தம்மைக் காத்துக் கொள்வதில் தாமும் முனைப்பாக இருக்க வேண்டும் இந்நாட்டின் கன்னியர்..

இம்மண்ணின் ஞானியாகிய வள்ளுவப் பெருந்தகை அறிவுறுத்தியபடி - தம்மைக் காத்துக் கொள்வதில் மங்கையர் விழிப்புடன் இருத்தல் வேண்டும்..

நானும் என் தோழியும் பிரிவற்றவர்கள்..

இப்போது கூட நீலு என்னும் அப்பாவிப் பெண்ணைக் காப்பதற்காகவே வந்திருக்கின்றோம்..

நாளை பொழுது விடியும் பொழுதில் அது தங்களுக்குப் புரியும்... கூடுதலாக

மகிழ்ச்சியான நிகழ்வுகளும் தங்களுக்காகக் காத்திருக்கின்றன..

அன்பில் கலந்த தங்கள் அனைவருக்கும் குறிப்பாக எங்களைத் தூரிகையால் தீட்டிய சித்திரச் செல்வர் அவர்களுக்கும் நெஞ்சார்ந்த வணக்கம்.. நன்றி..

மீண்டும் சந்திப்போம்..

ஓம் சக்தி ஜெய் துர்கா!..

என்றும் அன்பில்,

மித்ரா சுபாஷினியுடன்

அவந்திகா ஸ்ரீ ஷாந்தினி..

***

ஓம் சக்தி ஓம் சக்தி

ஓம் சக்தி ஓம்

***