சித்திரைச் சதயம்

இன்றைக்கு ஆயிரத்து நானூற்று இருபது ஆண்டுகளுக்கு முன்பு..
590 - ல் இருந்து 630 வரைக்குமான ஆண்டுகளின் இடைப்பட்ட ஒருநாள்...

முதலாம்  மகேந்திர பல்லவனையும்
அவனது ஆட்சிக்குட்பட்டிருந்த காஞ்சி மாநகரையும்
உலுக்கியது - அந்தக் குரல்!..

நாமார்க்கும் குடியல்லோம்!.. நமனை அஞ்சோம்!..

இதென்ன.. காஞ்சியில் மன்னவனின் அருகிருந்தா கேட்டது?...

இல்லையில்லை..

காஞ்சிக்குத் தெற்கே
ஏறத்தாழ எண்பது கல் தொலைவுக்கு
அப்பாலிருந்த சிற்றூரிலிருந்து ஒலித்தது...

அதுவும்,
திரு அதிகை வீரட்டானம் எனும் திருக்கோயிலிலிருந்து...

இப்படி ஒலிக்கக் காரணம்!?...

காஞ்சியில் சமண பீடாதிபதியாக வீற்றிருந்த தருமசேனர் -
வயிற்று வலி என்று பொய்யுரைத்து இங்கிருந்து நள்ளிரவில் தப்பித்தார்..

திருஅதிகை சென்று அங்கே புறச் சமயம் சார்ந்தார்..
சுடுகாட்டுச் சாம்பலைப் பூசிக் கொண்டார்...

ஏனைய குருமார்களையும் அரசனையும் அவமதிப்பு செய்தார்...

இது தான் மன்னவனின் முன்பு வைக்கப்பட்ட குற்றச்சாட்டு...

அழைத்து வாருங்கள் இங்கே!..
- அதிரடியாய் ஆணை பிறந்தது அரசனிடமிருந்து...

அணி திரண்டு சென்ற அலுவலர்கள்
அரச கட்டளையை நிறைவேற்ற முனைந்தபோது தான்
கோயில் மணியின் நாதம் என முழங்கியது அந்தக் குரல்..

நாமார்க்கும் குடியல்லோம் நமனை அஞ்சோம்

நரகத்தில் இடர்ப்படோம் நடலை இல்லோம்

ஏமாப்போம் பிணியறியோம் பணிவோமல்லோம்

இன்பமே எந்நாளும் துன்பம் இல்லை

தாமார்க்கும் குடியல்லாத் தன்மையான

சங்கரன் நற்சங்க வெண்குழையோர் காதில்

கோமாற்கே நாமென்றும் மீளாஆளாய்க்

கொய்ம்மலர்ச் சேவடி இணையே குறுகினோமே!..(6/98)

இது கேட்ட அலுவலர்கள் அதிர்ந்தனர்...

ஓடிச்சென்று மன்னவனிடத்தில் உரைத்தனர்...

புறச் சமயத்தைச் சார்ந்ததுமே வயிற்று வலி ஓய்ந்து போனதாம்..

அச் சமயத்தின் இறைவனே வந்து புதிதாக பெயர் சூட்டினானாம்!..

என்ன என்று!.. - ஆங்காரம் வெளிப்பட்டது மன்னவனிடம் இருந்து..

திருநாவுக்கரசு!...

ஏதாகிலும் ஆகட்டும்... 

மீண்டும் சென்று அழைத்து வருக... ஆகாததாயின் இழுத்து வருக...

இயலவில்லை எனில் ஏதாவது செய்து முடித்து வருக!...

அங்கிருந்து வெறுங்கையுடன் வருவீராயின் 

அந்தக் கையில் உமது தலையைப் பரிசாகப் பெறுவீராக!..

முற்றும் துறந்தவர் அளித்த அதிர்ச்சிக்கும் மேலாக
முடி கொண்ட மன்னவன் அளித்ததோ பேரதிர்ச்சி...

திரும்பவும் ஓடினார்கள் திருஅதிகையை நோக்கி..
திருநாவுக்கரசரின் திருவடிகளில் வீழ்ந்தனர்!..

அரசனின் அலுவலர்கள் மீது இரக்கம் கொண்டார்...

நற்றுணையாவது நமசிவாயவே!.. - என்று எழுந்து நடந்தார்..

அடியாரைச் சிறைப் பிடித்தான் மன்னன்...

புறச் சமயத்திலிருந்து மீள வேண்டும்!..
பலரும் கூடி நின்று பலவாறு வற்புறுத்தினர்..
ஒன்றும் பயனில்லை..

கூடி நின்று பேசியவர்க்கு தொண்டை வறண்டு போனது..
- தமிழகத்துக் காவிரியைப் போல...

ஏதாயினும் செய்து கொள்க!.. - என்று, மன்னன் கை கழுவி விட்டான்..

சுண்ணாம்பு நீற்றறை, வஞ்சனைப் பாற்சோறு - என,
எதுவும் பயனளிக்கவில்லை..

மதயானை கொண்டு இடறுவோம்!.. - என்று,
மதங்கொண்டு நின்ற எண்ணமும் மண்ணோடு மண்ணாயிற்று...

இனியும் பொறுப்பதற்கில்லை... கல்லுடன் கட்டி கடலில் எறிக!...

மனம் இறுகி நின்ற மானிடர்களுக்கு முன் - கல் இளகிக் கனிந்தது..

இளகிக் கனிந்த கருங்கல் பூம்புணை என்றாகி கடலில் மிதந்தது..
அலைகளோடு தவழ்ந்து கரையைச் சேர்ந்தது...

திடுக்கிட்ட வன்கணாளர் தெறித்து ஓடிப் போயினர்..

செய்தி அறிந்த மகேந்திர பல்லவன் ஓடோடி வந்து நாணித் தலை கவிழ்ந்து
நாவுக்கரசரின் திருவடிகளில் வீழ்ந்தான்...

அப்பர் பெருமானின் அருட்கரத்தினால்
திருநீறு பெற்று சிவ சமயம் சார்ந்தான்...

அதையும் திருச்சிராப்பள்ளி மலைக்கோட்டையில்
கல்வெட்டாகச் செதுக்கி வைத்தான்...

திருநாவுக்கரசர் அன்று தொடங்கிய பயணம்
தமிழகம் தொட்டு திருக்கயிலாயம் வரை தொடர்ந்தது...

திருக்கயிலையில் அவரைத் தடுத்தாட்கொண்ட இறைவன் -

நாவுக்கரசரே!.. நானே உம்மைத் தேடி வருகின்றேன்!...
- என்று, திரு ஐயாற்றில் திருக்காட்சி நல்கினன்...

திருவீழிமிழலையில்
மக்கள் பஞ்சம் தீர்க்க!.. என்று வேண்டி நின்றபோது
மாற்றுக் குறையாத பொற்காசு ஒன்றை நாளும் வழங்கி நின்றனன் ஈசன்...

திருப்பைஞ்ஞீலி எனும் திருத்தலத்தில் - இறைவன் எதிர் வந்து
அப்பர் பெருமானுக்கு சோறும் நீரும் அளித்து மகிழ்ந்தனன்...

திருமறைக்காட்டில் பலகாலமாகத் தாழிடப்பட்டிருந்த

திருகோயில் கதவுகளைத் திருப்பதிகம் அருளி

திறந்திடச் செய்தவர் திருநாவுக்கரசர்... 

திருப்பூந்துருத்தியில் திருமடம் அமைத்து
மக்கள் தொண்டாற்றினார் அப்பர் பெருமான்..

அதனை அறிந்த ஞானசம்பந்த மூர்த்தி -
திருப்பூந்துருத்தியின் மண்ணை மிதிக்கவும் அஞ்சி -
ஊருக்கு வெளியே குடில் அமைத்துத் தங்கி சிவ தரிசனம் செய்தனர் எனில்
அப்பர் பெருமானின் பெருமையை உரைக்கவும் இயலுமோ!...

அப்பர் பெருமானின் பெருமைகளைக் கேள்வியுற்ற
திருப்பழனத்து அந்தணப் பெருந்தகை அப்பூதி அடிகள்
தான் செய்த எல்லா அறங்களுக்கும் திருநாவுக்கரசு எனும் பெயரைச் சூட்டினார்..

அது மட்டுமன்றி, தனது மகன்கள் இருவருக்கும்
மூத்த திருநாவுக்கரசு, இளைய திருநாவுக்கரசு - என்று பெயர் வைத்தார் எனில்
அப்பூதி அடிகளின் மாண்பு தான் எத்தகையது...

இத்தனைக்கும் அப்பூதி அடிகள் திருநாவுக்கரசரை பார்த்ததே இல்லை...

அது கொண்டல்லவோ
அப்பூதி அடிகளின் மூத்த மகன் நாகந்தீண்டி மாண்டு போகவும்
விருந்தேற்க வந்த நாவுக்கரசர் அருளிய திருப்பதிகத்தால்
மாண்ட மகன் விஷம் தீர்த்து மீண்டு எழவும் - ஆகிய திருவிளையாடல்களை
நிகழ்த்தினான் - எம்பெருமான்...

செல்லும் இடம் எங்கும் மக்களுக்கு நல்லுரைகளை வழங்கிய
நாவுக்கரசர் - மீண்டும் சைவ சமயத்தை நிலை நாட்டினார்...

செம்மையான உழவாரத் திருப்பணியால்
சிவாலயங்களை மீட்டெடுத்தார்...

ஞானச்சுடர் கொண்டு நல்லொளி ஏற்றினார்..

அப்பர் பெருமானுடன் சேர்ந்து நின்று
திருஞானசம்பந்தமூர்த்தி செய்த திருப்பணிகள் அளப்பரியன...

திருஞானசம்பந்தர், திருநீலகண்ட யாழ்ப்பாணர், மதங்க சூளாமணியம்மை, அப்பூதியடிகள், திருநீல நக்கர், முருகனார், குங்கிலியக் கலயர், சிறுத்தொண்டர் -

ஆகிய பெருமக்கள் திருநாவுக்கரசருடன் அளவளாவிய பெருமை உடையவர்கள்...

நங்கடம்பனைப் பெற்றவள் பங்கினன்

தென்கடம்பைத் திருக்கரக் கோயிலான்

தன்கடன் அடியேனையுந் தாங்குதல்

என்கடன் பணி செய்து கிடப்பதே!..

மக்கட் பணி செய்து கிடக்கும் என்னைத் தாங்குதல்
இறைவா நினது கடன் அன்றோ!..

என, இறைவனுக்கு நினைவூட்டிய பெருந்தகை...

மக்கள் பணி செய்வோருக்கான இலக்கணம் -
கிடப்பதே!.. என்னும் ஒற்றைச் சொல்லுக்குள் அடங்கியுள்ளது..

அந்த ஒரு வார்த்தைக்கே பல பதிவுகள் எழுதலாம்...

சாத்திரம் பலபேசும் சழக்கர்காள்
கோத்திரமும் குலமுங் கொண்டு என்செய்வீர்
பாத்திரம் சிவமென்று பணிதிரேல்
மாத்திரைக்குள் அருளும் மாற்பேறரே..(5/60)

என்றும்,

கங்கை ஆடிலென் காவிரி ஆடிலென்
கொங்கு தண்குமரித் துறை ஆடிலென்
ஒங்கு மாகடல் ஓதநீர் ஆடிலென்
எங்கும் ஈசன் எனாதவர்க்கு இல்லையே..(5/99)

- என்றும்,
திருப்பதிகப் பாடல்களின் மூலம் மக்களைச் சிந்திக்க வைத்த பேரருளாளர்...

அப்பர் பெருமான் - திருஐயாறு

அதோடு மட்டுமல்லாமல்

விறகில் தீயினன் பாலில் படுநெய்போல்
மறைய நின்றுளன் மாமணிச் சோதியான்
உறவுக் கோல்நட்டு உணர்வுக் கயிற்றினால்
முறுக வாங்கிக் கடைய முன்நிற்குமே..(5/90)

என்று இறைவனின் எளிவந்த தன்மையை எடுத்துக்காட்டுகின்றர்...

இப்படியெல்லாம் இருந்தும்-
இந்தப் பூவுலக வாழ்க்கை பொல்லாததாக இருக்கின்றதே!...
இதயம் எனும் இருட்டறைக்குள் எத்தனை எத்தனை காமக் கசடுகள்!..
இறைவா!... உன்னருள் மழைக்கும் நான் தகுதி உடையவன் தானா!..
எம்பெருமானே!.. எனக்கும் உனது நல்லருள் கிட்டுமா?.

- என்று, மனம் நைந்து போகின்றது..

செய்த பிழைகள் பூதாகாரமாக முன் நிற்கின்றன..
ஆற்றாமையால் கண்ணீர் பெருகி வழிகின்றது...

செய்த பிழைகளை இனிமேல் செய்யாதிருப்பாயா மனமே!...

வினவினால் -
விடையறியாமல் மதில் மேல் பூனையாய்த் தவிக்கின்றது- மனம்..

இதைப் பற்றியெல்லாம் கவலையே வேண்டாம்...

மனமெனுந் தோணிபற்றி மதியெனும் கோலை ஊன்றிச்
சினமெனுஞ் சரக்கைஏற்றிச் செறிகடல் ஓடும்போது
மனனெனும் பாறைதாக்கி மறியும்போது அறியவெண்ணா
உனையுனும் உணர்வை நல்காய் ஒற்றியூருடைய கோவே!..(4/46)

உன்னை உணரும் வகையினை நல்குவாயாக!.. - என்று,
அவனை முற்றிலுமாகச் சரணடைந்து விடு!..
உறவுக் கோல் நட்டு உணர்வுக் கயிற்றினால் பற்றிக் கொள்!..

அவ்வளவு தான்!... அதற்கு மேல் அனைத்திற்கும் அவனே பொறுப்பு!..

- என்று, நல்வழிகாட்டுகின்றார் அப்பர் பெருமான்...

அப்பர் பெருமான் - திருப்புகலூர்

இன்று சித்திரைச் சதயம்..

திருப்புகலூரில் அப்பர் பெருமான் இறைவனோடு கலந்த நாள்..

திருப்புகலூர், திருப்பாதிரிப்புலியூர், திருஐயாறு, திருப்பைஞ்ஞீலி,

திருப்பூந்துருத்தி, திருமறைக்காடு, தஞ்சை களிமேடு

முதலான திருத்தலங்களிலும்

மற்றும் பல சிவாலயங்களிலும் அப்பர் பெருமானுக்கு 

சிறப்பு அபிஷேக அலங்கார ஆராதனைகள் நிகழ்கின்றன...

இந்த நாளில் 

அப்பர் பெருமானின் திருவடிகளைத் 

தலைமேல் கொள்வதே பெரும்புண்ணியம்..

ஈசனுடன் 

உறவுக்கோல் நட்டு உணர்வுக் கயிற்றினால்

பிணைத்துக் கொள்ளும்படி அருளினார் அப்பர் பெருமான்..

அவ்வண்ணமாக இதோ திருப்பாடல்.. 

அப்பன் நீ அம்மை நீ ஐயனும் நீ

அன்புடைய மாமனும் மாமியும் நீ

ஒப்புடைய மாதரும் ஒண்பொருளும் நீ

ஒருகுலமும் சுற்றமும் ஓரூரும் நீ

துய்ப்பனவும் உய்ப்பனவும் தோற்றுவாய் நீ

துணையாய் என்நெஞ்சம் துறப்பிப்பாய் நீ

இப்பொன் நீ இம்மணி நீ இம்முத்தும் நீ

இறைவன் நீ ஏறூர்ந்த செல்வன் நீயே!..(6/95)

ஆழிமிசைக் கல்மிதப்பில் அணைந்த பிரான் அடிபோற்றி!..

அப்பர் பெருமான் திருவடிகள் போற்றி.. போற்றி!..

ஓம் நம சிவாய சிவாய நம ஓம்..

ஃஃஃ