அவனுக்குத் தெரியும்..

நாடும் வீடும்

நலம் பெற வேண்டும்

பகையும் பிணியும்

தொலைந்திட வேண்டும்..

***

இன்று மாசி 27

சனிக்கிழமை

-::-

வெற்றிச் சங்குகள் எங்கும் முழங்கின..

துரியோதனின் வீழ்ச்சியுடன்

மகாபாரதப் போர்  முடிவுக்கு வந்து விட்டது.. 

பாண்டவப் படை வீரர்கள் வெற்றிக் களிப்பில் ஆழ்ந்தனர்..

போர் முடிவுக்கு வந்தவுடன் அர்ச்சுனன் தேரிலிருந்து  

தனது சாரதியாகிய  கண்ணனை இறங்கி - தனக்குக் கை கொடுத்து இறக்கி விடுமாறு கூறினான். 

சாரதி முதலில் தேரிலிருந்து

இறங்கி - அரசனின் கையைப் பற்றி தேரிலிருந்து இறக்கி விட வேணடும் என்பது மரபு.. 

அந்த வழக்கப்படியே கண்ணனை முதலில் இறங்கும்படி அர்ச்சுனன் கூறினான்.

ஆனால், கண்ணனோ - அதைக் கேளாமல் அர்ச்சுனனை, முதலில் இறங்குமாறு கூறினான்.. 

அர்ச்சுனன்  யோசிக்கவே சற்றே கோபத்துடன் அவனை இறங்கச் செய்தான் கண்ணன்.  

அர்ச்சுனன் இறங்கியவுடன்,

குதிரைகளின் கயிற்றை வீசி  பிணைப்பை விடுவித்தபடி - கண்ணன் தேரிலிருந்து இறங்கினான்..

தேரின் பிணைப்பில் இருந்து விடுபட்ட

சைப்யா,மேகபுருஷ், சுக்ரீவ், பலஹாகா - எனும் நான்கு குதிரைகளும் வெருண்டு ஓடித் தப்பித்தன..

 

கண்ணன் தேரில் இருந்து இறங்கிய அக்கணமே, தேரின் கொடியிலிருந்த அனுமன் - "ராம் ராம்!.." - என்றபடி விண்ணில் தாவினார்...

அந்த விநாடியே - தேர் தீப்பற்றிக் கொண்டது. 

காண்டவம் என்ற வனத்தை  அக்னிக்கு இரையாக்கிய போது அக்னி தேவனால் அர்ச்சுனனுக்கு வழங்கப்பட்ட அந்தத் தேர் அக்னியுடன் ஐக்யமாகியது..

அதுவரைக்கும் தேரைச் சூழ்ந்திருந்த பகை அஸ்திரங்களின் மந்திர சக்திகள் தேரைப் பற்றிக் கொண்டன. 

தேரிலிருந்து வலுவில் இறக்கப்பட்டதால் மன வருத்தத்தில் இருந்த அர்ச்சுனன் இதைக் கண்டதும்

அதிர்ச்சியடைந்தான்.. 

தான்  காப்பாற்றப்பட்டதை உணர்ந்து பரந்தாமனின் திருவடிகளில் விழுந்தான்.. 

அஸ்திர மந்திரங்கள் குறித்து கண்ணன்

 உணர்ந்திருந்ததாலேயே  அர்ச்சுனனுக்கு தீங்கு ஏற்பட்டு விடக்கூடாது என்று, அர்ச்சுனனை முதலில் தேரிலிருந்து இறங்கச் செய்து காத்தருளினான்..

**

பல நேரங்களில் நாம் கேட்பதை கடவுள் தருவதில்லை..

நமது விருப்பங்களை  நிறைவேற்றுவதும் இல்லை!..

அது ஏன்?.. 

இப்படித்தான் பல சமயங்களில் - நடக்கின்றது..

நினைத்ததை தெய்வம் நடத்திக் கொடுக்க 

வில்லையே.. என்று நாம் வருத்தத்துடன் இருக்கின்றோம்..

இதன் பேரில் சிலர் கோயிலின் பக்கம் தலை காட்டுவதே இல்லை

நமக்கு எதை எப்போது எப்படிக் கொடுப்பது என்று கடவுளுக்குத் தான் தெரியும்!.. 

வேண்டத் தக்கது அறிவோய் நீ

வேண்ட முழுதுந் தருவோய் நீ

வேண்டும் அயன்மாற் கரியோய் நீ

வேண்டி என்னைப் பணிகொண்டாய்

வேண்டி நீயாது  அருள்செய்தாய்

யானும் அதுவே வேண்டி னல்லால்

வேண்டும் பரிசொன்று உண்டென்னில்

அதுவும் உன்றன் விருப்பன்றே...

-: ஸ்ரீமாணிக்கவாசகர் :-

ஓம் ஹரி ஓம்

ஓம் நம சிவாய சிவாய நம ஓம்

***