ஏழையேன் என்செய்கேனே

நாடும் வீடும் நலம் பெற வேண்டும்..

பகையும் பிணியும் தொலைந்திட வேண்டும்..

***

இன்றைய பதிவில் 

அரங்க தரிசனம்

தொண்டரடிப்பொடியாழ்வார் அருளிச் செய்த

திருமாலை

அதில் இரண்டாம் திருமொழியின் சில திருப்பாசுரங்களும்

மூன்றாம் திருமொழி முழுமையும்..

இது

பூமாலையா பொன்மாலையா 

புகழ் மாலையா!..

ஏழையேன் அறிகிலேன்!... 

***

பச்சைமா மலைபோல் மேனி பவளவாய்க் கமலச் செங்கண்

அச்சுதா அமரர் ஏறே ஆயர்தம் கொழுந்தே என்னும்

இச்சுவை தவிர யான்போய் இந்திர லோகம் ஆளும்

அச்சுவை பெறினும் வேண்டேன் அரங்க மாநகருளானே.. 873

குடதிசை முடியை வைத்துக் குணதிசை பாதம் நீட்டி

வடதிசை பின்பு காட்டித் தென்திசை இலங்கை நோக்கி

கடல்நிறக் கடவுள் எந்தை அரவணைத் துயிலு மாகண்டு

உடல் எனக்கு உருகுமாலோ என்செய்கேன் உலகத்தீரே.. 890

கங்கையிற் புனிதமாய காவிரி நடுவுப் பாட்டு

பொங்குநீர் பரந்து பாயும் பூம்பொழில் அரங்கந் தன்னுள்

எங்கள்மால் இறைவன்ஈசன் கிடந்ததோர் கிடக்கை கண்டும்

எங்ஙனம் மறந்து வாழ்கேன் ஏழையேன் ஏழையேனே.. 894

வெள்ளநீர் பரந்து பாயும் விரிபொழில் அரங்கந் தன்னுள்

கள்ளனார் கிடந்தவாறும் கமலநன் முகமும் கண்டு

உள்ளமே வலியைப் போலும் ஒருவனென்று உணரமாட்டாய்

கள்ளமே காதல் செய்துன் காலத்தைக் கழிக்கின்றாயே.. 895

குளித்து மூன்றனலை ஓம்பும் குறிகொளந் தணமை தன்னை

ஒளித்திட்டே னென்க ணில்லை நின்கணும் பத்தனல்லேன்

களிப்பதென் கொண்டு நம்பீ கடல்வண்ணா கதறுகின்றேன்

அளிப்பதெனக் கருள்செய் கண்டாய் அரங்கமா நகருளானே.. 896

போதெல்லாம் போது கொண்டுன் பொன்னடி புனைய மாட்டேன்

தீதிலா மொழிகள் கொண்டுன் திருக்குணம் செப்ப மாட்டேன்

காதலால் நெஞ்சம் அன்பு கலந்திலேன் அது தன்னாலே

ஏதிலேன் அரங்கனார்க்கு எல்லே எஞ்செய்வான் தோன்றினேனே.. 897

குரங்குகள் மலையைத் தூக்கக் குளித்துத்தாம் புரண்டிட் டோடி

தரங்கநீ ரடைக்க லுற்ற சலமிலா அணிலம் போலே

மரங்கள்போல் வலிய நெஞ்சம் வஞ்சனேன் நெஞ்சு தன்னால்

அரங்கனார்க் காட்செய்யாதே அளியத்தேன் அயர்கின்றேனே.. 898

உம்பரால் அறியலாகா ஒளியுளார் ஆனைக்காகி

செம்புலாலுண்டு வாழும் முதலைமேல் சீறி வந்தார்

நம்பரம் ஆயதுண்டே நாய்களோம் சிறுமையோரா

எம்பிராற் காட்செய்யாதே எஞ்செய்வான் தோன்றினேனே.. 899

ஊரிலேன் காணி இல்லை உறவு மற்றொருவர் இல்லை

பாரில்நின் பாத மூலம் பற்றிலேன் பரம மூர்த்தி

காரொளி வண்ணனேஎன் கண்ணனே கதறுகின்றேன்

ஆருளர் களைகண் அம்மா அரங்கமா நகருளானே.. 900

மனத்திலோர் தூய்மை இல்லை வாயிலோர் இன்சொல் இல்லை

சினத்தினால் செற்றம் நோக்கித் தீவிளி விளிவன் வாளா

புனத்துழாய் மாலையானே பொன்னிசூழ் திருஅரங்கா

எனக்கினி கதி என்சொல்லாய் என்னைஆளுடைகோவே.. 901

தவத்துளார் தம்மில் அல்லேன் தனம்படைத் தாரில்அல்லேன்

உவர்த்தநீர் போல என்றன் உற்றவர்க் கொன்றும் அல்லேன்

துவர்த்தசெவ் வாயினார்க்கே துவக்கறத் துரிசன் ஆனேன்

அவத்தமே பிறவி தந்தாய் அரங்க மாநகருளானே.. 902

ஆர்த்து வண்டலம்பும் சோலை அணிதிரு அரங்கந்தன்னுள்

கார்த்திரள் அனைய மேனிக் கண்ணனே உன்னைக் காணும்

மார்க்கம் ஒன்றறிய மாட்டா மனிசரில் துரிசனாய

மூர்க்கனேன் வந்து நின்றேன் மூர்க்கனேன் மூர்க்கனேனே.. 903

மெய்யெலாம் போகவிட்டு விரிகுழலாரில் பட்டு

பொய்யெலாம் பொதிந்து கொண்ட போட்கனேன் வந்துநின்றேன்

ஐயனே அரங்கனேஉன் அருளென்னும் ஆசை தன்னால்

பொய்யனேன் வந்து நின்றேன் பொய்யனேன் பொய்யனேனே.. 904

ஓம் ஹரி ஓம்

நமோ நாராயணாய

ஃஃஃ