அமுதம் அருளிய அபிராமி

இன்று தை அமாவாசை.. 

பூத்தவளே.. புவனம் பதினான்கையும் .. - என்று சுப்ரமணிய குருக்கள் போற்றிப் புகழ்ந்து அந்தாதி பாடியபோது அதைக்கேட்டு மகிழ்ந்து புன்னகையுடன் தனது தாடங்கத்தை வானில் வீசியருளிய நாள்..

அந்த அளவில் அம்பிகையின் திருத்தாடங்கம்

அமுதக் கதிர்களுடன் கூடிய சந்த்ரனாகக் கீழை வானில் தோன்றி நின்ற நாள்...

அள்ள அள்ளக் குறையாத அமுத சுரபி என்பார்கள்...
அந்த அமுத சுரபியினும் மேலானது அபிராமி அந்தாதி...

அந்தாதியினை யாத்த பட்டர் மேலும் இரு திருப்பதிகங்களால் அம்பிகையைப் போற்றிப் புகழ்ந்துள்ளார்..

இந்த நன்னாளில்

நாம் சிந்திப்பதற்கும் வந்திப்பதற்குமாக

அந்தத் திருப்பதிகத்திலிருந்து திருப்பாடல் ஒன்று..

கலையாத கல்வியும் குறையாத வயது ஓர் கபடு வாராத நட்பும்

கன்றாத வளமையும் குன்றாத இளமையும் கழுபிணி இலாத உடலும்

சலியாத மனமும் அன்பு அகலாத மனைவிஅயும் தவறாத சந்தானமும்

தாழாத கீர்த்தியும் மாறாத வார்த்தையும் தடைகள் வாராத கொடையும்

தொலையாத நிதியமும் கோணாத கோலும் ஒரு துன்பம் இல்லாத வாழ்வும்

துய்ய நின் பாதத்தில் அன்பும் உதவிப் பெரிய தொண்டரொடு கூட்டு கண்டாய்

அலையாழி அரிதுயிலும் மாயனது தங்கையே ஆதிகடவூரின் வாழ்வே..

அமுதீசர் ஒரு பாகம் அகலாத சுகபாணி அருள்வாமி.. அபிராமியே!..

அன்னை அவளன்றி 

ஆவது ஒன்றுமில்லை..

அம்பிகையைச் சரண்புகுவோம்...

அபிராமவல்லி நின் திருவடிகள் போற்றி .. போற்றி..

ஓம் சக்தி.. ஓம் சக்தி..

ஃஃஃ