விருந்தினர் பக்கம் 05

நெல்லைத் தமிழன்

பயணக்குறிப்புகள்
ஃஃஃ

கீழைப்பழையாறைக் கோயில்

பஞ்சவன்மாதேவி பள்ளிப்படையின் மீதான ஆர்வம் பாலகுமாரன் அவர்கள் எழுதிய “உடையார்” நாவலை நான் படித்திருந்தேன். அதன் பிறகு, பஞ்சவன் மாதேவி பள்ளிப்படையைப் பார்க்கவேண்டும் என்ற ஆவல் அதிகரித்தது.

பஞ்சவன் மாதேவி என்று அழைக்கப்பட்ட பழுவேட்டரையர் பரம்பரையைச் சேர்ந்த பெண். ராஜராஜ சோழனின் மனைவியருள் ஒருவர். அவர் ராஜராஜ சோழனின் அன்பைப் பெற்றவள். ராஜராஜ சோழனின் பட்டத்து இளவரசனான ராஜேந்திர சோழனுக்கு அவள் உதவிகள் செய்திருக்கவேண்டும்.  

இளவரசனுக்கும் அரசருக்கும் இடையே பாலம் அமைத்திருக்கலாம். அரசரை உடனடியாக அணுகி அரசியல் பேசும் இடத்தில் இருந்ததால், அரசியல் பிரச்சனைகள் இருவருக்குமிடையே எழுந்துவிடாமல் ராஜேந்திரனை அரவணைத்திருக்கலாம்.

அதனால்தானோ என்னவோ பஞ்சவன் மாதேவி இறந்த பின்னர், அவருக்கு பள்ளிப்படை ராஜேந்திர சோழன் அமைத்திருக்கிறான்.  இதைத் தவிர, ராஜேந்திர சோழனுக்கு போட்டி வந்துவிடக்கூடாது என்பதற்காக அவள் குழந்தை பெற்றுக்கொள்ளவில்லை என்பதெல்லாம் எனக்கு நம்பும்படியாகத் தோன்றவில்லை.

ராஜராஜ சோழன், அருண்மொழித் தேவனாக (பட்டத்துக்கு வருவதற்கு முன்பு) இருந்தபோதும், அரசனாக ஆனபோதும், அவனை அவனது தமக்கையார் (அக்கா) குந்தவை தேவியார் வழிநடத்தினார் என்பதைப் பற்றி நாம் படித்திருப்போம். அரசியலில், தன் முக்கியத்துவம் குறையக்கூடாது என்று அவர் நினைத்திருந்தால்? அதற்காக ராஜேந்திர சோழனையும் தன் கைப்பிடிக்குள் இறுக்கிக்கொள்ள நினைத்திருந்தால்?..

அத்தை குந்தவை நாச்சியாரால் பிரச்சனைகள் தனக்கு வந்து, அதனை பஞ்சவன் மாதேவியார் எப்போதும் தீர்த்திருந்தால்… அரச குடும்பத்தில் அரசியல் இல்லாமல் இருக்குமா?  இந்த மாதிரி சிந்தனைகளை வைத்தே பல கதைகள் புனையலாம்.

எனக்கும் ராஜராஜ சோழன் குடும்பத்தை வைத்து ஒரு சிறுகதை எழுதும் எண்ணம் எப்போதும் இருந்துகொண்டே இருக்கிறது.  விரைவில் அதை எழுதிய பின்னர், அதன் பின்னணியைப் பற்றித் தெரிவிக்கிறேன்.

நம்ம முகலாயர்களின் உணவுப் பழக்கம்லாம் நீங்களும் படித்திருப்பீர்கள். எப்படிப்பட்ட செக்யூரிட்டி அரேஞ்ச்மெண்ட்ஸ் இருக்கும் என்பதும் உங்களுக்குத் தெரிந்திருக்கும். ஒவ்வொரு ஐட்டமும் செய்த பிறகு அந்த ஐட்டத்தைச் சரிபார்த்து (சாப்பிட்டுப்பார்த்து) அதற்குரிய பாத்திரத்தில் இட்டு சீலிட்டு அடுத்த கட்டுக்குச் சென்று அங்கும் இன்னொரு சீலிட்டு பிறகு உணவு மேசை வரத் தயாரா இருக்கும், அரசர் சாப்பிடுவதற்கு முன்பு அதனை சாப்பிடும் அதிகாரியும் உண்டு.  உணவில் பிரச்சனை ஏற்பட்டால், அந்த முழு chainம் கடும் தண்டனைக்கு உள்ளாவார்கள் (ஆகியிருக்கிறார்கள்).

இது மாதிரித்தானே ராஜராஜன் காலத்திலும் இருந்திருக்கும்... அப்போ மகனுக்கும் தகப்பனுக்கும், அவரவர் பதவிகளினால் பிரச்சனை வந்திருக்கும்தானே. இடையில் உறவுகளும் சிண்டு முடிந்திருக்கும்தானே.

சரி… இடுகை எங்கேயோ போகிறது. திரும்ப ‘பள்ளிப்படை’க்கு வருவோம்.

6 வாரங்களுக்கு முன்பு கும்பகோணம் சென்றிருந்தபோது பல வைணவத் தலங்களையும் இடையில் வருகின்ற புராதனமான சிவ தலங்களையும் தரிசித்தேன்.  தஞ்சை ராஜராஜேச்வரம், பிறகு அரண்மனை ஆகியவைகளைப் பார்த்த பிறகு 4 மணிக்கு, கும்பகோணம் திரும்பும் வழியில் பட்டீச்வரம் கோவிலைத் தரிசித்தேன். இது பற்றி தனியே எழுதுகிறேன்.  பிறகு கார் ஓட்டுநரிடம், பஞ்சவன் மாதேவி பள்ளிப்படை பார்க்கணும் என்றேன். அதற்கு அவர், அடுத்த வைணவக் கோயில் அருகில்தான் அது இருக்கிறது என்று சொல்லி என்னை கீழ்ப்பழையாறைக்குக் கூட்டிச் சென்றார்.

நாங்கள் அன்று 4 வைணவக் கோவில்களையும் ஒரு சிவாலயத்தையும் தரிசிக்கவேண்டியது பாக்கி இருந்தது.  வைணவக் கோயில்களில் முக்கியமான திருவெள்ளியங்குடி என்ற தலம் மாலை 6.30க்கு நடை சாத்தப்பட்டுவிடும். அதற்கு முன்பு 4 கோவில்கள் (நாதன் கோவில், திருவிண்ணகரம், திருவிடைமருதூர் மற்றும் சேந்தனூர் ஆகியவை)

சிதிலமடைந்துள்ள ராஜகோபுரம்  

இந்தப் பழையாறை, சோழர்கள் காலத்தில் தலைநகரமாகவும் இருந்திருக்கிறது. பிறகு ராஜராஜன் காலத்தில் அரசகுலத்தவர் (பெண்டிர்கள்) வசிக்கும் இடமாகவும் இருந்திருக்கிறது. பிரம்மாண்டமான நுழைவுவாயில். வெகு ஆவலுடன் அந்தக் கோவிலுக்குள் சென்றேன். 
யாருமே இல்லை.

புதுப்பிக்கப்பட்டுள்ள உட்கோபுரம்   

வெகு வயதான பெண்மணி மெதுவாக கோயிலின் கருவறையில் சிவலிங்கத்திற்கு விளக்கேற்றிக்கொண்டிருந்தார். அவரை அழைத்து (எங்கள் மரபு, கோயில் கருவறைக்குள், அதற்கு முந்தைய மண்டபத்துக்குள் யாரும் இல்லாமல் செல்லக்கூடாது. அதற்குரியவர்கள் இருந்து அழைத்தால் மட்டுமே செல்லணும். அது இறைவன் இருக்கும் இடம்), இதுதானா ‘பஞ்சவன் மாதேவி’ பள்ளிப்படை என்று கேட்டேன். அதற்கு அவர், இது இல்லை. ஆனால் இந்தக் கோவிலும் சோழ மன்னர் பரம்பரைதான் கட்டி, பராமரித்தனர் என்றார். என் ஆர்வம் வடிந்துவிட்டது. மண்டபத்திலிருந்து கீழ் இறங்கினேன்.

அம்பாளுக்கான தனிக்கோயில்

சோமநாத ஸ்வாமி சந்நிதி

இறங்கிய பிறகு கோயிலின் அர்ச்சகர் நுழைவுவாயில் வழியாக வந்தார். அவர், பஞ்சவன் மாதேவி பள்ளிப்படை பட்டீஸ்வரம் கோயிலிலிருந்து அரை கிலோமீட்டர் தூரத்தில் மசூதி தெருவில் இருக்கிறது என்றார்.  ஓட்டுநரோ, இன்னும் நிறைய வைணவத் தலங்களுக்கு நாங்கள் செல்லவேண்டி இருந்ததால் அடுத்தமுறை பார்த்துக்கொள்ளலாம். பட்டீச்வரம் திரும்பப் போகணும் என்றால் மற்ற கோவில்களில் தரிசனம் கஷ்டமாயிடும் என்றார், எனக்கு அது ஏமாற்றம்தான். பிறகு நாங்கள், இந்தக் கோயிலின் எதிர்ச் சாலையில் நுழைந்து வைணவக் கோயிலான திருநந்திபுர விண்ணகரம் (ஜெகன்னாதப் பெருமாள்) சென்றோம்.  

அதனால் அந்த முறை பள்ளிப்படையைப் பார்க்கும் வாய்ப்பு இருக்கவில்லை. அதுமட்டுமல்ல, நான் சென்ற கோவில், பாடல் பெற்ற தலம் என்பதும் எனக்கு அப்போது தெரியாததாலும், அவசரத்தாலும் ஈசனை விளக்கொளியில் ஒருமித்த மனத்தோடு தரிசிக்கும் வாய்ப்பை இழந்தேன்.

இந்தத் தலத்தின் ஈசன், சோமேசர். அம்பாள், சோம கலாம்பிகை..
அப்பர், இந்தத் தலத்து ஈசனைப் பாடியது 5ம் திருமுறையில் உள்ளது.

தலையெலாம் பறிக்கும் சமண் கையருள்
நிலியினான் மறைத்தான் மறைக் கொண்ணுமே
அலையினார் பொழில் ஆறை வடதளி
நிலையினான் அடியே நினைந்து உய்ம்மினே..

பொருள்: தலைமுடியைப் பறித்துக்கொண்டு மழுங்கிய தலையராக உள்ள சமணர்கள் நினைத்தாலும் இறைவனின் பேரொளியை மறைக்க இயலுமா? பொழில்கள் சூழ்ந்த பழையாறையின் இறைவனின் திருவடிகளை நினைந்து உய்வீர்களாகுக..

இதில் நாம கவனிக்கவேண்டியது, அப்பரின் காலம் 7ம் நூற்றாண்டு.  கிட்டத்தட்ட அதே சமயத்தில், இந்தக் கோவிலின் வெகு அருகிலேயே திருமங்கை ஆழ்வார் பாடிய வைணவ திவ்யதேசக் கோயிலும் இருந்திருக்கிறது. சைவமும் வைணவமும் அந்தக் காலகட்டத்தில் தழைத்தோங்கியிருந்திருக்கிறது.

ஃஃஃ

மீண்டும் அடுத்த பதிவில் சந்திப்போம்..

நாம எப்போ போய் பழையாறை பார்க்குறது?..

பார்க்கலாம் கூடிய விரைவில்!...

நலம் வாழ்க..
ஃஃஃ