திருமலை தரிசனம் 4

இந்த அளவில் மலைப் பாதையில் நடந்து

ஸ்ரீ வேங்கடாத்ரியை அடைந்து விட்டோம்...

3550 படிகளைக் கடந்தோம் என்பதை நம்பவே முடியவில்லை!...

புறப்பட்டபோது எத்தனை மலைப்பாக இருந்தது!..

எப்படியோ -
ஆறு மலைகளையும் கடந்து விட்டோம் என்பதே இனிப்பாக இருந்தது....

ஏழாவதான -
ஸ்ரீ வேங்கடாத்ரி மலையில்
முதல் தரிசனம் நம்ம ஊர்ப் பொண்ணு!..

கோதை நாச்சியார் எனும் செந்தமிழ்க் கண்ணு!..

மிகவும் சந்தோஷமாக இருந்தது...

மலையேறி வரும்போது தசாவதார மண்டபங்கள் முடிந்து
ஆழ்வார் திரு மண்டபங்கள் தொடர்ந்தன என்று கண்டோம்...

ஆழ்வார் மண்டபங்கள் -
ஆண்டாள் மண்டபத்துடன் நிறைவு பெறுகின்றன...

வெள்ளை விளிசங் கிடங்கையிற் கொண்ட 

விமலன் எனக்கு உரு காட்டான்

உள்ளம் புகுந்தென்னை நைவித்து நாளும் 

உயிர்பெய்து கூத்தாட்டுக் காணும்

கள்ளவிழ் செண்பகப் பூமலர் கோதிக் 

களித்து இசை பாடுங்குயிலே

மெள்ள விருந்து மிழற்றி மிழற்றாதென் 

வேங்கடவன் வரக் கூவாய்!..(0546)

-: சூடிக் கொடுத்த சுடர்க்கொடியாள்:-

வித்தகன் வேங்கட வாணன் என்னும்
விளக்கினில் புகுந்திட விரும்பிய பூவையாயிற்றே!..

வேங்கடவன் வரக் கூவாய்!. - என்று கூவிய குயிலாயிற்றே!..

இதோ வந்தாயிற்று -
பொருள் பாதுகாப்பு மையத்திற்கு...

அடிவாரத்தில் பைகளை ஒப்படைத்த போது
இங்கே தான் வாங்கிக் கொள்ளச் சொன்னார்கள்...

மகன் சென்று கொடுத்த பொருள்களை திரும்ப வாங்கி வந்தான்...

அப்படியே கொஞ்ச தூரம் நடந்தால் - அதோ தெரிகின்றது
மாதவ கல்யாண கட்டம்...

மாதவ கல்யாண கட்டம்.. நன்றி - கூகிள்..

மாதவ கட்டத்திற்கு எதிரிலுள்ள கடைகள்.. நன்றி - கூகிள்.

இந்த மாதவ கல்யாண கட்டத்திற்கு

சற்று முன்னால் சிறிய அளவில்

ஸ்ரீ கங்கம்மா திருக்கோயில்....

ஸ்ரீ கங்கம்மாவை வணங்கிக் கொண்டு மேலே நடந்தோம்...

மாதவ கல்யாண கட்டம்...

மலையேறி வருபவர்களுக்கான தங்குமிடம்...

மாதவ கல்யாண கட்டத்திற்கு

எதிர்புறம் நாற்சந்திப்பை அடுத்து பேருந்து நிலையம்

மாதவ கல்யாண கட்டத்தில் எவ்வித கட்டணமும் இன்றி

பக்தர்கள் ஒருநாளைக்குத் தங்கிக் கொள்ளலாம்..

தங்குமிடத்தின் முகப்பினிலேயே அலுவலர்கள்..

நமது ஆதார் அட்டையும்

காலி கோபுரத்தில் கொடுக்கப்பட்ட திவ்ய தரிசன சீட்டும் 

சரிபார்க்கப்படுகின்றன....

எங்களுக்கு மூன்றாவது தளத்தில் இரண்டு லாக்கர்கள் கிடைத்தன...

பூட்டும் சாவியும் கொடுத்தார்கள்...

மேலே சென்று பொருள்களை வைத்து விட்டு வரட்டும் - என்று

இங்கே முடி இறக்குவதற்காக காத்திருந்த வரிசையில் நின்றேன்...

கூட வந்த நண்பரும் முடி காணிக்கைக்காக சேர்ந்து கொண்டார்..

மிக நீண்ட வரிசை... இருந்தாலும் வழக்கம்போல, 

கூண்டுக்குள் நின்ற மக்கள் முண்டியடித்துக் கொண்டிருந்தனர்...

நான்கு மணிக்குத் தான் திறக்கப்படும் என்று பேசிக் கொண்டார்கள்...

ஆனாலும் - மூன்றரைக்கே கதவு திறக்கப்பட்டது..

கோவிந்தா.. கோவிந்தா!.. - என்று பெருஞ்சத்தம்..

மக்களின் தள்ளுமுள்ளு அதிகமாகியது....

வரிசையில் சென்று சீட்டு வாங்கிக் கொண்டேன்...

21 என்று வந்திருந்தது...

விஷயம் என்னெவென்றால்
முடி காணிக்கைக்கு வந்தவர்கள் வெகு சிலரே...

அது ஒரு சடங்காக இருந்ததால்
ஒவ்வொருவர் கூடவும் பெருங்கூட்டம்!..

இப்படியிருக்க -

சந்தனமும் அரை பிளேடும் 

தேவஸ்தானத்தின் சார்பில் வழங்கப்படும்!..

என்று - தென்னகத்து மொழிகளில்

ஆங்காங்கே அறிவிப்புகள்..

ஆனால் - அனைவருக்கும்

அரை பிளேடு மட்டுமே கிடைத்தது...

பெரிய அளவில் எழுதப்பட்டிருந்த எண்களுக்குக் கீழாக

நாவிதர்கள் அமர்ந்திருந்தார்கள்...

யாருக்கும் எதற்கும் காசு கொடுக்க வேண்டாம் என்று

எழுதிப் போட்டிருந்தார்கள்...

எனக்கான எண்ணின் அருகில் சென்று நின்றேன்....

அந்த காலத்தில் நாவிதர்கள் பலதும் கற்றவர்களாக இருந்தனர்...

முக்கியமாக கை வைத்தியத்தில் தேர்ந்தவர்கள்..

இவர்களும் பல மொழிகளைக் கற்றவர்களாக இருக்கின்றார்கள்..

என்னைப் பார்த்ததும்-

தமிழா!.. - என்றார்...

ம்!..

நல்லா தண்ணி போட்டு தேய்ச்சிட்டு வா!..

சரி!..

தண்ணி போட்டுட்டு வருவதற்குள் இருக்கை காலியாக இருந்தது...

சுவர் ஓரமாக அவர் அமர்ந்திருக்க -

எதிரில் சிறு மேடை...  கிராமத்தின் நினைவுகள் வந்தன...

கீழே அமர்ந்து கொண்டேன்..
எங்களுக்கு நடுவில் சிறிய இடைவெளியில்
தண்ணீர் ஓடிக் கொண்டிருந்தது... 

கோவிந்தா.. சொல்லு!..

கோவிந்தா.. கோவிந்தா!..
கோவிந்தா.. கோவிந்தா!..

ஐந்து நிமிடத்தில் முடி இறக்கியாயிற்று...
முடி இறக்கும் கூடத்திற்கு அருகிலேயே குளியலறைகள்...

குளித்து விட்டு புது வேட்டி அணிந்து கொண்டேன்...
எல்லாருமாக கீழே வந்தோம்...

அந்த விடியற்காலைப் பொழுதில்
காஃபி, டீ.. - என்று பல பாஷைகளிலும் சத்தம் கேட்டது..

ஆனால், எல்லா கடைகளிலும்
மெழுகுப் பூச்சு ( Wax Cups) குவளைகள்...

சாமீ.. இக்கட வா!...

கிளாஸ் இருக்கா!..

வா.. நைனா.. இக்கட வா!...

நாலு காஃபி!..
கும்மோணத்து டிகிரியை விட நல்லாத்தான் இருந்தது...

அடுத்து எங்கே!..

கோயிலுக்குத் தான்!..

வழி கேட்டுக் கொண்டே நடந்தோம்...

வீதியெல்லாம் சுத்தம் .. படுசுத்தம்!...
பெண்களும் ஆண்களுமாக துப்புரவுப் பணியில்!...

பெரும்பாலும் மரத்தின் இலைகள் தான்...
அத்தனையும் வாரி வண்டிகளில் ஏற்றப்பட்டன...

ஆங்காங்கே சுத்திகரிக்கப்பட்ட தண்ணீர்..
தீர்த்தப் பிரசாதம் - என்ற சிறப்புடன்...

அந்த குடிநீர் நிலையங்களும்
உடனுக்குடன் சிரத்தையுடன் சுத்தம் செய்யப்படுகின்றன..

நடந்து நடந்து திவ்ய தர்சன காம்ப்ளெக்ஸ் வந்தடைந்தோம்...

பரந்த புல்வெளி... வேலிக்கு அந்தப் பக்கமாக இருந்தபடி
சர்க்கரைப் பொங்கல், மிளகுப் பொங்கல் இவற்றுடன் பாலும் வழங்கப்பட்டது..

ஒன்பது மணி...
திவ்ய தரிசனத்திற்குக் கதவு திறக்கப்பட்டது..

அவ்வளவு தான் -
திவ்ய தர்சன காம்ப்ளெக்ஸுக்குள் -

திடு..திடு.. - என, ஓடி உட்புகுந்தார்கள் - ஜனங்கள்...

அப்படியும் இப்படியுமாக நகர்ந்து
வைகுந்தம் காம்ப்ளெக்ஸுக்குள் வந்தாயிற்று..

வரும் வழியில் கூடுதல் லட்டுகளுக்கான சீட்டுகள்..
அங்கேயும் தள்ளு முள்ளு... கூச்சல்.. குழப்பம்!..
என்ன ஆனந்தமோ - இப்படி நெருக்கியடிப்பதில்!...

வைகுந்தம் காம்ப்ளெக்ஸுக்குள் தான் இரண்டரை மணி நேரம்....

மலையேறி வருபவர்கள் காத்திருப்பு இல்லாமல்
விரைவாக ஸ்வாமி தரிசனம் செய்யலாம் என்றார்களே!..

எங்கே குழப்பம் ஏற்பட்டது?.. தெரியவில்லை...
விவரம் கேட்டு ஏதும் ஆகப் போவதில்லை!..

ஆனாலும் கேட்கலாம் - என்றால்
சுற்றிலும் வடநாட்டுப் பயணிகள்!..

ஒருகட்டத்தில் பொறுமையிழந்து
அங்கிருந்த பணியாளரிடம் சத்தமாகக் கேட்டேன்!...

எப்போ திறந்து விடுவீங்க?..

ஸ்வாமீ.. இக்கட அன்னம் உண்டு.. தண்ணி உண்டு!..

அதெல்லாம் இருக்கட்டும்..
நான் பெருமாளைப் பார்க்கணும்!..

அவர் அங்கிருந்து சென்றார்..

திரும்பி வந்தபோது
அவருடன் ஒரு காவல் துறை அதிகாரி!...

ரெண்டு பேரும் தெலுங்கில் பேசிக் கொள்ள ஏதும் புரியவில்லை...

இந்த கூடத்தையும் அடுத்ததையும் திறந்து விட்டார்!...

அப்போதே விமோசனம் - என்ற மாதிரி
குறுகிய வாசல் வழியாக வெள்ளமென ஜனங்கள் வெளியேறினார்கள்...

கம்பித் தடுப்புகளின் ஊடாக நடத்தப்பட்டோம்...
பின்னால் வந்தவர்கள் தள்ளிக் கொண்டு போனார்கள்...

இதோ வந்தாயிற்று...
தெற்குத் திருமதிலை ஒட்டியவாறு நடை...

வடக்காகத் திரும்பியதும் ராஜகோபுர வாசல்!...

மேனியெல்லாம் சிலிர்த்தது....
ராஜகோபுர வாசலைத் தொட்டு வணங்கியவாறு உட்புகுந்தோம்...

துபஜஸ்தம்பம் அருகில் சற்று நெரிசல்.. ஆனாலும் பரவசம்!...

ஸ்ரீ வேங்கடேச சரணம்..

ஸ்ரீ வேங்கடேச சரணம்!..

- என்று மனம் அரற்றியது..

அலங்காரமாய்த் திகழ்ந்த கருடாழ்வாரைத் தரிசித்து விட்டு

அப்படியே மேற்காகத் திரும்பினால் -

என்னென்று சொல்வது?.. ஏதென்று சொல்வது?...

நீரார்க் கடலும் நிலனும் முழுதுண்டு

ஏராலம் இளந்தளிர்மேல் துயில் எழுந்தாய்

சீரார் திருவேங்கட மாமலை மேய

ஆரா அமுதே அடியேற்கு அருளாயே!..{1040}

-: திருமங்கையாழ்வார் :-

கோவிந்தோ.. கோவிந்த!...

கோவிந்தோ.. கோவிந்த!...

ஐம்புலன்களும் ஒடுங்க - கண்கள் பனித்தன...

எவ்வித கஷ்டமும் இன்றி

எம்பெருமானைத் தரிசனம் செய்தாயிற்று...

மடைப்பள்ளி அருகில் ஸ்ரீமதி வகுளாதேவி... ஸ்ரீவிஷ்வக்சேனர்..

அடுத்து தீர்த்தப் பிரசாதம் சடாரி... 

ஸ்ரீ விமான வேங்கடேசர்., நன்றி - கூகிள்..

வடக்கு திருச்சுற்றில் ஸ்ரீ விமான வேங்கடேசர் தரிசனம்...

மற்றும் ஸ்ரீ உடையவர், ஸ்ரீ யோக நரசிம்மர் சந்நிதிகள்...

காணிக்கை செலுத்தி விட்டு வணங்கினோம்..

இந்தப் பக்கம் புளியோதரை பிரசாதம் வழங்கினார்கள்...

பெருங்கூட்டமாகத் திரண்டிருந்த 

வட மாநிலத்தவர்க்கு புளியோதரை பிடித்ததோ இல்லையோ..

நமக்கு திவ்யமாக இருந்தது...

மீண்டும் பெருமானை மனதார வணங்கி

அங்கிருந்து விடைபெற்றுக் கொண்டோம்....

வந்தாய் என்மனம் புகுந்தாய் மன்னிநின்றாய்

நந்தாத கொழுஞ் சுடரே எங்கள் நம்பீ

சிந்தா மணியே திருவேங்கடம் மேய

எந்தாய் இனியான் உன்னை விடேனே..{1046}

-: திருமங்கையாழ்வார் :-

ஓம் ஹரி ஓம் 
நமோ நாராயணாய..

ஃஃஃ