சின்னஞ்சிறு சிட்டு

விருட்.. என வீட்டுக்குள் நுழைந்த சிட்டுகள் என்னுடன் இருந்தவர்களைக் கண்டதும் ஆனந்தக் கூச்சலிட்டன.

நீங்கள் எப்போது வந்தீர்கள்!..

வியப்பால் விழிகள் விரிந்தன. மகிழ்ச்சியில் மலர்களாய் மலர்ந்தன.

நாங்கள் இப்போது தான் வந்தோம்!.. உங்களைப் பார்க்க மிகவும் சந்தோஷமாக இருக்கின்றது.. எப்படி இருக்கின்றீர்கள் எல்லாரும்!?..

எப்படியோ.. நாடு விட்டு நாடு வந்து நலமாக இருக்கின்றோம்!.. தாயகத்தை விட்டு வந்தோம் என்பதைத் தவிர வேறு கவலையில்லை.. எந்தக் குறைவும் இல்லை!..

இவர்கள் எல்லாம் வருகின்றார்கள் என்று சொல்லவே இல்லையே.. நீங்கள்!..

என்னைப் பார்த்து கோபித்துக் கொண்டன சிட்டுகள்..

எல்லாம் ஒரு வேடிக்கைக்குத் தான்!.. ஆனந்த அதிர்ச்சிக்காகத் தான்!..

உண்மையிலேயே ஆனந்தமாகத் தான் இருக்கின்றது.. இவர்களை இங்கே சந்திப்போம்.. என்று நாங்கள் கனவிலும் கருதவில்லை!..

- என மகிழ்ந்த சிட்டுகள், என்னை நோக்கி,

நன்றி.. அண்ணா!.. - என்றன.

உலகம் முழுதும் சிட்டுக் குருவிகளைக் கொண்டாடும் இன்றைய நாளில் - நீங்கள் இங்கே வர இருப்பதைக் கூறி -

உங்களால் வர இயலுமா?.. எனக் கேட்டேன்!.. உடனே மகிழ்வுடன் சம்மதித்து வந்திருக்கின்றார்கள் எனில் இவர்களுக்குத் தான் நன்றிகள் எல்லாம்!.. - என்றேன்.

எங்களை எல்லாம் நினைவில் கொண்டு - வரவேற்கும் தங்களின் ஆவலைப் புறக்கணிக்க முடியுமா!.. அதுவும் சிட்டுக் குருவிகளைப் பார்த்தும் வெகு நாட்களாகி விட்டன.. அதுதான் உடனே புறப்பட்டு வந்து விட்டோம்!..

- என்றபடி, உட்கார்ந்திருந்த ஊஞ்சலில் ஆனந்தமாக ஆடினார்கள் - அவர்கள்!..

அவர்கள்!.. அவர்கள்!.. யாரவர்கள்!?..

அவர்கள் தான் - நம் அன்புக்குரிய கரிக்குருவிகள்!..

கரிக் குருவிகளின் களிப்பினைக் கண் கொட்டாமல் பார்த்துக் கொண்டிருந்தன சிட்டுக் குருவிகள்..

சொல்லுங்கள்.. இங்கே எப்படி உங்களுக்குப் பொழுது போகின்றது!..

கரிக்குருவிகள் வினவின.

என்ன பொழுது?.. அந்த நாட்களில் ஓலைக் குடிசையானாலும் அங்கே - தாய் நாட்டில் எங்களுக்கு ஒரு மூலை கிடைத்தது. அதெல்லாம் இப்போது தலை கீழாகப் போய் விட்டதால் - எங்கள் தாயகமே - எங்களுக்கு அந்நியமாகப் போய் விட்டது!..

சிட்டுக் குருவிகள் மனம் கலங்கின..

நீங்கள் சொல்வது உண்மைதான்!.. மனிதர்கள் திருந்திவிடுவார்கள் என்று பார்த்தால் - அதற்கான அறிகுறியே தென்படவில்லை.. நாளுக்கு நாள் நிலைமை மோசமாகின்றது. கரிய நிறத்தைக் கண்டு சில மாடுகள் மிரளும்.. வெள்ளை வேட்டியைக் கண்டால் சில நாய்கள் விடாமல் குரைக்கும். அது போல.. - சற்றே நிறுத்தியது கரிக்குருவி.

சொல்லுங்கள்.. அது போல... - ஆவலுடன் கேட்டது சிட்டு!..

அது போல - பச்சையைக் கண்டாலே இந்த மனிதர்களுக்கு ஆகாமல் போய் விட்டது. பச்சைப் பசேலென்று படர்ந்திருக்கும் மரங்களை வெட்டித் தள்ளி விடுகின்றார்கள்..

பச்சைப் பட்டு போல சிலுசிலுக்கும் வயல் வெளிகளைக் கண்டால் - கொலை வெறியாகி கண்டந்துண்டமாகக் கூறு போட்டு விற்று விடுகின்றார்கள்..

இதெல்லாம் தமக்குத் தாமே வெட்டிக் கொள்ளும் குழி என்பதை உணர்ந்தார்களில்லை..

யாராவது கேட்டால் - நாட்டு வளர்ச்சி.. தேச நலன்!.. என்று ஒப்பாரி வைக்கின்றார்கள்.. நாட்டு வளர்ச்சி.. தேச நலன் என்றால் எல்லா உயிர்களும் சேர்ந்தது தானே!.. சமூக ஆர்வலர்களும் ஆய்வாளர்களும் கதறிக் கண்ணீர் வடித்தாலும் கேட்பாரில்லை..

- நீண்ட உரையாற்றி நிறுத்தியது கரிக்குருவி..

இப்படித்தானே பஞ்ச பூதங்களையும் பாழ்படுத்தி விட்டார்கள்!.. பசுமைப் புரட்சி என்ற பேரில் இரசாயனங்களைக் கொட்டியதால் - மண்ணும் நீரும் மாசடைந்து போயின.. இயற்கையாகவே மண்ணுள் வாழும் சிறு பூச்சி புழுக்கள் முற்றாகவே தொலைந்தன.. நீர்நிலைகளின் ஓரங்களில் தாமாகவே மண்டிக் கிடந்த சில மூலிகைகள் கூட அழிந்து விட்டன என்கின்றார்கள்..

- தன் பங்குக்குக் கூறிய சிட்டு - மேலும் தொடர்ந்தது..

எங்களின் வாழ்வாதாரமே - சின்னஞ்சிறு பூச்சிகளும் புழுக்களும் தான்.. அதைத்தான் இளங்குஞ்சுகளுக்கு ஊட்டி வளர்ப்போம்.. அப்புறம் தான் தானியங்கள்!.. அதெல்லாமே பற்றாக்குறையாகிப் போனால்.. என்ன செய்வது?..

நாங்கள் மனிதர்களை அண்டி வாழ்ந்தாலும் அவர்களிடமிருந்து எதையும் எதிர்பார்த்ததில்லையே!.. அவர்கள் எங்களுக்குச் செய்தது மிகப்பெரிய தீங்கு!..

- ஆதங்கத்துடன் நிறுத்தியது சிட்டு.

ஆமாம்.. முன்பெல்லாம் கிராமங்களில் தானிய மாலை என்று கோயில்களிலும் வீட்டின் வாசலிலும் முற்றத்திலும் கட்டி வைப்பார்கள்.. வீட்டுக்குள் சிட்டுக் குருவிகள் கூடு கட்டினால் மிகவும் சந்தோஷம்.  பிரிந்திருக்கும் உறவுகள் ஒன்று சேரும் என்று மகிழ்ச்சி அடைவார்கள்.. ஆனால் இன்றைக்கு குடும்பம் என்ற அமைப்பே மாறிப் போனது!..

தனது வருத்தத்தினைப் பகிர்ந்து கொண்டது கருங்குருவி.

எங்களுக்குக் கிடைத்தது இது!.. என்று வீடுகளின் தாழ்வாரங்களில் சிறு கூடுகளைக் கட்டிக் கொண்டு காலங்கழித்தோம்.. வீட்டுக்குருவி என்றே எங்களுக்குப் பெயர். அதைக் கெடுத்து லேகியம் செய்வதற்கு என்று எங்களை வலை வீசிப் பிடித்து அழித்தார்கள்.. எத்தனை எத்தனை விஷப் பூச்சிகளை அழித்து மக்களை வாழ வைத்தோம்.. அதற்குக் கிடைத்த பரிசு இதுதான்!..

சிட்டுக்குருவியின் கண்கள் கலங்கின..

சரி.. சரி.. நடந்தவைகளை மறப்போம்.. அப்படி நடத்திய பாவத்திற்காகத் தானே - இன்று உங்களை மீண்டும் கொண்டாடி மகிழ்கின்றார்கள்!..

- என்றேன் நான்.

நடந்தவைகளை மறந்தாலும் - எங்களுக்கேற்ற சூழல் அமையவில்லையே!..

இருந்தாலும் - வளரும் தலைமுறையினரிடம் - சமூக ஆர்வம் மலர்ந்து வருகின்றது.. அந்தக் கால வீடுகள் மாறிப் போனாலும் - தற்போது பறவைகள் வந்து பழக வேண்டும் என்பதற்காக செயற்கையாக கூடுகளை அமைத்து காத்திருக்கின்றார்கள்..

மனம் கலங்கிய சிட்டுக்குருவிக்கு ஆறுதல் கூறினேன்..

ஆனாலும் - மண்ணிலிருந்த பிள்ளைப்பூச்சி, தெள்ளுப் பூச்சி, மண்புழு இன்னும் ஏதேதோ... அவையெல்லாவற்றையும் உங்களால் காப்பாற்ற முடிந்ததா?.. மரங்களைக் குடைந்து மற்ற சிறு பறவைகளுக்கு உதவிய மரங்கொத்திக் குருவிகளைக் கூட காண முடியவில்லை.

ஒரு சொட்டு நீருக்கும் வழியில்லை என்றால்..

மரங்களையும் அழித்தொழித்த மாபாதகம் மனிதர்களுடையது. மரங்கள் இயற்கையின் வரங்கள்.. அவை அழிந்தால் மண்ணுக்கு மழையேது?.. மழை இல்லையேல் சிற்றுயிர்களுக்கு வாழ்வேது!.. எங்களை விடுங்கள்!... உங்களுக்கும் வாழ்வுதான் ஏது!..

சிட்டுக் குருவியுடன் சேர்ந்து கொண்டு கரிக்குருவியும் கீசு..கீசு என்றது..

நீங்கள் சொல்வது சரிதான்.. ஆனால் நான் ஒரு பாவமும் செய்யவில்லையே!.. என் தந்தை வாழ்ந்த வரையிலும் பல இடங்களிலும் மரங்களை வளர்த்து பராமரித்தார். அவரிடமிருந்து நிறைய கற்றுக் கொண்டுள்ளேன்.. சிறுவயதில் இயற்கையோடு இணைந்து வாழ்ந்தோம் நாங்கள்..

பரிதாபமாக பதில் கூறினேன். எனக்குள் இரக்கம் பொங்கியது.

அதை நாங்கள் உணர்ந்திருப்பதனால் தானே - உங்களுடன் இன்று கூடி மகிழ்ந்திருக்கின்றோம்!..

அப்பா!.. மிக்க மகிழ்ச்சி!..

நல்லவேளை - என்னைக் குற்றவாளியாகக் கருதவில்லை!..

சிறுபொழுதில் மீண்டும் கலகலப்பாகி மகிழ்ந்தன குருவிகள்..

வாருங்கள் மீண்டும்.. நான் இருக்கின்றேன். உங்களைக் காப்பாற்றுகின்றேன்!. - என்று சிட்டுகளை அழைத்தது கரிக்குருவி..

ஆகா.. உங்களுடைய வீர தீரத்தை எப்படி மறக்க முடியும் !.. காக்கைகளையும் கழுகுகளையும் அடித்து விரட்டுவதில் வல்லவராயிற்றே தாங்கள்!..

கரிக் குருவியைப் புகழ்ந்தன - சிட்டுக் குருவிகள்..

அது என் முன்னோர்கள் பெற்ற வரம் . இரத்தத்தில் ஊறி விட்டது. பிறவிகள் தோறும் தொடர்கின்றது..

அடக்கத்துடன் கரிக்குருவி சொன்னதும் சிட்டுக்கு ஏக மகிழ்ச்சி!..

ஆமாம்.. தமிழகத்தில் நீங்கள் வலியன் என்றால் வடநாட்டில் கொத்தவால் குருவி என்றல்லவா உங்களுக்குப் பெயர்!.. கொத்தவால் என்றால் கோட்டைக் காவலன் என்று அர்த்தம்!..

அதெல்லாம் தெரியுமா உங்களுக்கு!.. - கரிக்குருவி வியந்தது..

நம் பெருமையை திறமையை நாமே மறக்கலாகுமா!.. ஈசனிடம் வரம் பெற்று வந்தவர் அல்லவா தாங்கள்!.. - சிட்டு மகிழ்ச்சியில் திளைத்தது..

நீங்கள் மட்டும் என்னவாம்!.. சிவபூஜை செய்த பெருமைக்கு நீங்களும் உரியவர்கள் தானே!.. - கருங்குருவியும் சிட்டுகளைப் பாராட்டியது.

நாங்கள்.. நீங்கள்.. என்று எதற்கு இதெல்லாம்.. ஆகக் கூடி பறவை இனம் முழுதுமே பெருமைக்குரியது தானே!.. புராணங்களிலும் வரலாற்றிலும் நீங்கள் எல்லாருமே பேசப்படுகின்றீர்கள்... அன்பிலும் பண்பிலும் மனிதர்களுக்கு எடுத்துக் காட்டாகத் திகழ்பவர்கள் நீங்கள் தானே!..

நானும் என் பங்கிற்கு பறவை இனத்தைப் போற்றினேன்..

உங்களின் அன்பான அழைப்பினுக்கு இணங்கி வந்தோம்!.. இந்த அன்பும் ஆதரவும் என்றும் தொடர்ந்திருக்க வேண்டும்!..

குருவிகள் கூட்டாக முழங்கின..

மகிழ்ச்சியான வேளையில் இந்த சிறுதான்ய விருந்தினை ஏற்க வேண்டும்!..

எனது மகிழ்வில் - குருவிகள் கலந்து கொண்டன..

நீங்கள் பல்கிப் பெருக வேண்டும்.. என்று மனதார வாழ்த்துகின்றேன்!. எல்லாம் வல்ல பரம்பொருள் மனிதர்களுக்கு நல்லறிவைத் தந்தருளல் வேண்டும்!.. உங்களுடைய வாழ்வாதாரம் மீண்டும் செம்மையாக வேண்டும்!..

என் கண்கள் நீரால் நிறைந்தன..

குருவிகள் குதுகலமாக என்னைத் தேற்றின..

எங்களுக்கு அழிவில்லை.. அண்ணா!.. இங்கே இல்லையே தவிர - எங்குமே இல்லாமல் போய் விடவில்லை!.. மீண்டும் மீண்டும் உங்கள் அன்பினில் இருந்து தோன்றிக் கொண்டேயிருப்போம்!..

உன்னை நான் அறிவேன்.. என்னை நீ அறிவாய்!..

நம்மை நாம் அறிவோம்.. வேறு யார் அறிவார்!..

காலத்தை வென்ற கவியரசரின் வரிகள் அல்லவா!..   

  

எங்கள் மீது நீங்கள் அன்பு கொண்டிருப்பது போல உங்களுடன் நாங்களும் அன்பு கொண்டிருக்கின்றோம்!..

நெகிழ்ந்து நின்ற நான் சொன்னேன்..

ஏ.. குருவி... சிட்டுக் குருவி..
ஒஞ்சோடி எங்கே அதைக் கூட்டிக் கிட்டு..
வந்து விட்டத்துல ஒரு கூடு கட்டு!..

எங்க கவிப்பேரரசு வைரமுத்து அன்றைக்குக் கூப்பிட்டார். அதையே சொல்லி நானும் கூப்பிடுகின்றேன்!.. மீண்டு நீங்கள் தழைக்க வேண்டும் வரும் சந்ததிகள் எல்லாம் உங்களால் களிக்க வேண்டும்!..

அப்படியே ஆகட்டும் .. காலம் துணை செய்யும்!.. இன்றைக்கு உங்களுடைய கல்யாண நாள்.. நீங்கள் மறந்தாலும் நாங்கள் மறக்கவில்லை.. அன்பின் நல்வாழ்த்துக்கள். நலம் பெருகி நீடூழி வாழ்க!..

- என்று கீச்சிட்டன குருவிகள்..

குறுக்கும் நெடுக்குமாக கூவித் திரிந்த குருவிகள் - 

திறந்திருந்த ஜன்னல் வழியாக வெளியே பறந்தன..

ஜன்னல் திறந்தே இருக்கின்றது.

காற்றுக்காக மட்டுமல்ல.. குருவிகளுக்காவும்!..

இன்று உலக சிட்டுக் குருவிகள் தினம்!..

விட்டு விடுதலை ஆகி நிற்பாய் - இந்தச் 

சிட்டுக் குருவியைப் போல!..

சுதந்திரமான மனதிற்காக - மகாகவியின் வாக்கு!..

அந்த சுதந்திரம் சிற்றுயிர்கள் எல்லாவற்றுக்கும் கிடைக்க 

எல்லாம் வல்ல இறைவன் நல்லருள் புரிவானாக!..

திருச்சிற்றம்பலம்..

* * *