அமுதே.. தமிழே!..

இன்று உலக தாய்மொழி தினம்.

தாயின் கருவறையே - சர்வ கலாசாலை!..

இங்கிருந்தே - இளங்குழந்தை அனைத்தையும் உணர்ந்து கொள்கின்றது அறிந்து கொள்கின்றது.

மனிதனின் முதல் அடையாளம் அவனது மொழி என்கின்றனர் அறிஞர்கள்..

மொழி அழிந்தால் அந்த இனம் அழிகின்றது.

அதைத்தான் மெக்காலே என்பவன் கண்டறிந்து - இனிய பாரததத்தின் மொழிகளை அழிக்கும் வேலையில் இறங்கி வெற்றியும் கண்டான்!..

ஒருவருக்கொருவர் சந்திக்கும் போது அவரது தாய் மொழி அல்லாத வேற்று மொழியான ஆங்கிலத்தில் பேசிக் கொள்ளும் அவலம் நிகழ்வது -

தமிழ் நாட்டில்!..

இங்குதானே - தமிழில் ஒரு எழுத்தைக்கூட அறியாமல் - தொடக்கக் கல்வி முதல் உயர்கல்வி வரை - கற்று பொருளீட்ட முடிகின்றது!..

ஆனாலும் -

இந்தத் தமிழுக்குத் தான் எத்தனையெத்தனை அருமை பெருமைகள்!..

அத்தனையையும் அறிந்து மகிழ்தற்கு இந்த ஒரு பிறவி போதுமோ?!.. - என்றிருக்கின்றது.

ஞாலம் மல்கும் தமிழ் ஞானசம்பந்தன் (2/76) -  என்று தம்மைக் குறித்துக் கொள்வதில் மிக மகிழும் ஞானசம்பந்தப் பெருமான் -

அந்தணர் வேள்வியும் அருமறைத் துழனியும்
செந்தமிழ்க் கீதமும் சீரினால் வளர்தரப்
பந்தணை மெல்விர லாளொடு பயில்விடம்
மந்தம்வந் துலவு சீர்மா மழபாடியே!.. (3/28)

- என்று திருமழபாடியில் ஒலித்த செந்தமிழைக் குறிக்கின்றார்.

செந்தமிழும் வடமொழியும் ஆயினான் கண்டாய்!..

மொழி என்பதே இறைவன் தான்!. எனப் புகழ்ந்துரைக்கும் திருநாவுக்கரசர்

தமிழோடு இசை பாடல் மறந்தறியேன்!.. - என்று வணங்குகின்றார்.

பண்ணிடைத் தமிழ் ஒப்பாய் பழத்திடை சுவை ஒப்பாய்!..

- என்று போற்றுகின்றார் சுந்தரமூர்த்தி ஸ்வாமிகள்.

என்னை நன்றாக இறைவன் படைத்தனன்
தன்னை நன்றாகத் தமிழ் செய்யுமாறே!..

- என்பது திருமூலரின் திருமந்திரம்.

யாம் ஓதிய கல்வியும் எம் அறிவும் தாமே பெற வேலவர் தந்ததனால்!..

- என்று பெருமையுடன் மகிழ்பவர் அருணகிரிநாதர்.

எத்திசையும் புகழ்மணக்க இருந்தபெரும் தமிழணங்கே..

உன் சீரிளமைத் திறம் வியந்து செயல் மறந்து வாழ்த்துதுமே!..

- என்று மனோன்மணியத்தில் வாழ்த்துபவர் பேராசிரியர் சுந்தரம் பிள்ளை அவர்கள். 

தமிழ் மொழியே எல்லா மொழிகளுக்கும் தாய்!.. - என்றார், தஞ்சை ஆப்ரகாம் பண்டிதர்.

தமிழ் உயர்தனிச் செம்மொழி!.. - என்று முழங்கினார் பரிதிமாற்கலைஞர்.

யாமறிந்த மொழிகளைலே தமிழ் மொழி போல்
இனிதாவது எங்கும் காணோம்!
பாமரராய் விலங்குகளாய் உலகனைத்தும்
இகழ்ச்சி சொலப் பான்மை கெட்டு
நாமமது தமிழரெனக் கொண்டு இங்கு
வாழ்ந்திடுதல் நன்றோ? சொல்லீர்
தேமதுரத் தமிழோசை உலகமெல்லாம்
பரவும்வகை செய்தல் வேண்டும்!..

- என்றார் மகாகவி பாரதியார்.

தமிழுக்கும் அமுதென்று பேர் - அந்தத்
தமிழ் இன்பத் தமிழ் எங்கள் உயிருக்கு நேர்!..

- என்று முழங்கினார் பாவேந்தர்.

இத்தகைய தமிழ் எப்படிப் பட்டது!.. எத்தன்மையது!..

கண்ணுதற் பெருங்கடவுளுங் கழகமோடு அமர்ந்து
பண்ணுறத் தெரிந்துஆய்ந்த இப்பசுந்தமிழ் ஏனை
மண்ணிடைச் சில இலக்கண வரம்பிலா மொழிபோல்
எண்ணிடைப் படக்கிடந்ததாய் எண்ணவும் படுமோ!..

- என்று தொழுதார் திருவிளையாடற் புராணத்தில் பரஞ்சோதி முனிவர்.

ஓங்கல் இடைவந்து உயர்ந்தோர் தொழவிளங்கி
ஏங்கொலிநீர் ஞாலத்திருளகற்றும் - ஆங்கவற்றுள்
மின்னேர் தனியாழி வெங்கதிரோன் அனையது
தன்னேரிலாத தமிழ்!..

- என்று புகழ்ந்தது தண்டியலங்காரம்.

தஞ்சையில் மன்னர் சரபோஜி அரசினர் கலைக் கல்லூரியில் - நான் பயின்ற போது எங்கள் தமிழ் ஆசான் அவர்கள் - வகுப்பறையில் நுழைந்ததும்,

தான் கொண்டு வரும் திருக்குறள் நூலை - மாணவரிடம் கொடுத்து அதிலிருந்து ஒரு அதிகாரத்தை வாசிக்கச் சொல்வார். அதன்பின்,

இருந்தமிழே உன்னால் இருந்தேன் - இமையோர்
விருந்தமிழ்தம் எனினும் வேண்டேன்!..

- என்று வணங்கி விட்டுத் தான் - வகுப்பைத் தொடங்கி நடத்துவார்.

தாய் மொழிக்கு ஒரு நாள் எனக் கொண்டாடும் வழக்கம் எப்படி ஏற்பட்டது!?..

அகண்ட பாரதத்தின் ஒரு அங்கமாகிய வங்காளத்தை - 1905 அக்டோபர் 16 அன்று இரண்டாகப் பிரித்தான் - ஆங்கிலேயக் கவர்னர் கர்சன் (George Curzon).

முஸ்லீம்கள் அதிகமாக இருந்த பகுதி கிழக்கு வங்காளம் எனவும் இந்துக்கள் இருந்த பகுதி மேற்கு வங்காளம் எனவும் பிரிக்கப்பட்டது.

பின்னர் நாடு சுதந்திரம் அடைந்தவேளையில் - உருவான பாகிஸ்தானுக்கு கிழக்கு வங்காளம் தாரை வார்க்கப்பட்டது.

மேற்கே உருது பேசும் மக்களும் கிழக்கே வங்க மொழி பேசும் மக்களும்!..

மொழிப் பிரச்னை உருவானது.

மேற்கே இருந்த மக்கள் உருது மொழி ஆட்சி மொழியாக்கப்பட வேண்டும் என வற்புறுத்தினர்.

அதைக் கேட்டு கிழக்கே கிளர்ந்தெழுந்தது பிரச்னை.

டாக்கா பல்கலைக் கழக மாணவர்கள் - தமது ஆருயிர் மொழியைக் காக்க போராட்டத்தில் குதித்தனர்.

துப்பாக்கியைக் கையில் எடுத்தே பழக்கப்பட்டிருந்த (துப்)பாக்கிஸ்தானிய அரசு தனது வழக்கமான வேலையில் இறங்கியது. 

1952 பிப்ரவரி 21 அன்று ஊரடங்குச் சட்டம் பிறப்பிக்கப்பட்டிருந்ததையும் மீறி - தங்கள் தாய் மொழியாம் வங்க மொழி காக்க வீறுநடை போட்ட மாணவரைத் தோட்டாக்களினால் துளைத்துக் கொன்று போட்டது!..

மூண்டெழுந்த கலவரம் இரும்புக் கரங்கொண்டு அடக்கப்பட்டது.

எனினும் -

அங்கே முஜிபுர் ரஹ்மான் தலைமையில் முக்தி வாகினி எனும் அமைப்பு உருவானதற்கும்,

கடும் போராட்டங்களுக்குப் பின் - பெரும் போர் மூள்வதற்கும்,

கிழக்கு பாகிஸ்தான் ஒழிந்து - வங்க தேசம் (Bangladesh)  என்ற ஒரு சுதந்திர நாடு உதிப்பதற்கும்,

21/2/1952 அன்று நடந்த போராட்டமே காரணம்.

பின்னாளில் உலக மொழிகளைக் காப்பதற்கு யுனெஸ்கோ - 1999ல் முயன்று முன் நடந்த வேளையில் - அந்நாளே சிறப்பு நாளாகக் குறிக்கப்பட்டது.

மொழிக்காக முன்நடந்து தன்னுயிர் ஈந்த 

தியாக சீலர்களை இந்நாளில் சிந்தையில் கொள்வோம்!..

போற்றுதலுக்குரிய தமிழ் - நாம் வாழுங்காலத்தில் -
கவிஞர்கள் பலராலும் பற்பல விதமாகப் புகழப்பட்டிருக்கின்றது.

அனைத்தையும் பகிர்வது - இயலாத காரியம்.

எனினும், இங்கே - இரண்டு காணொளிகளை இணைத்துள்ளேன்.
கண்டும் கேட்டும் மகிழ்க!..

தாய்க்கும் தமிழுக்கும் தாய் நாட்டிற்கும் பழி நேர்ந்த போதெல்லாம் - 

வீரமிகுந் தோளுடை இளைஞர் மட்டுமன்றி - தள்ளாத வயதினரும் பொல்லாத புலியாகச் சீறி எழுந்து பகை முடித்த வரலாறு நம்முடையது..

அத்தகைய தருணங்களில் இறைவனும் முன்வந்திருக்கின்றான்!..  - என்பது பெருமைக்குரிய விஷயம்.

அதன் பொருட்டுத்தான் -    

தாய்க்கொரு பழி நேர்ந்தால் மகற்கில்லையோ..

அன்னைத் தமிழுக்குப் பிழை நேர்ந்தால் உனக்கில்லையோ!..

- என கவியரசர் கண்ணதாசனும் தமிழை முன் வைத்து இறைவனை அழைத்தார்.

தமிழின் அருமை பெருமைகள் ஆயிரங்கோடியும் அதற்கு மேலும்..

ஆவலுடன் அத்தனையையும் கேட்பதென்றால் - காலம் போதாது!..

வாழ்க தமிழ்!..

வளர்க தமிழ்!..

* * *